Słyszysz jak wiatr życzenia niesie?
Hula po polach i szumi w lesie,
Jak stuka w okna, wchodzi w kominy,
I obserwuje dziecięce miny?
Jesli to slyszysz, to zamknij oczy,
Niech świat z dzieciństwa znów w życie wkroczy.

Poczuj makowca zapach wspaniały.
Zobacz za oknem, swiat caly bialy.
Już karp się smaży, kompot gotuje, 
Mróz znów na szybach kwiaty maluje
A Ty radosny z iskierką w oku,
Szukasz Gwiazdora, czekasz do zmroku.

Teraz choć wiosen trochę przybyło,
To wiatr ten sam, szumi nam milo.
Ja razem z wiatrem ślę Ci życzenia,
Niech Ci się spełnią wszelkie marzenia,
A pierwsza gwiazda świecąc o zmroku
Niesie Ci radość w tym Nowym Roku.

Kochani i tym miłym akcentem otwieram Grudniowa Kawiarenkę i zapraszam wszystkich do ciepłych rozmów przy kominku z filiżanką cynamonowej herbaty, kubkiem aromatycznej kawy, pierniczkiem lub serniczkiem a może i makowcem, wełnianym kocem, a może prawdziwym kiciusiem i  wtedy zaczynają się wspomnienia, marzenia, opowiadania zwykłe i niezwykłe....Witamy i zaczynamy 

Jak pięknie! Jak nastrojowo! Jak magicznie! 
Coś czuję, że będziesz naszą grudniową Czarodziejką. Idealnie zapoczątkowana Kawiarenka.
No to startujemy w ten ostatni miesiąc roku  Fruuuuu!

Witam. Usłyszałam, jak wiatr stuka w szybę i niesie życzenia... zamknęłam oczy i przeniosłam się w świat dziecięcych dni, w świat marzeń, a ponieważ najlepiej marzy się w kawiarence, siedząc przy kominku i słuchając Waszych rozmów i szeptów, natychmiast tu trafiłam. Oj, jak mi tu dobrze, jak błogo, jak beztrosko.

Dużo pozytywnych doznań i wrażeń w tym grudniowym czasie życzę wszystkim, a Gospodyni dużej kreatywności jak zwykle, tak w szyciu, jak i w życiu ...kawiarenkowym.

Cudowne otwarcie Kawiarenki
Cieplutko, aromatycznie i pięknie jest u Ciebie.
Z przyjemnością usiądę przy stoliku, posłucham i pogadam, poczytam.
A jest co poczytać, zapamiętać i recytować nawet:
'z iskierką w oku' a nawet łezką wzruszenia.
Do zobaczenia, zaklepuję miejsce bo mam zamiar często bywać i łapać tyle magii ile się da.

Nadiu bardzo dziękuję

Jeju, jak się rozmarzyłam... Jakby święta były tuż tuż.. Jak magicznie, cieplutko i sielsko.. Może magicznej herbatki z Gożdzikami, miodem i pomarańczą? Uwielbiam, może to dziwne ale święta Bożego Narodzenia kojarzą mi się z zapachem pomarańczy.. Zawsze o tej porze roku wracają magiczne wspomnienia z dzieciństwa 

Jak miło i ciepło. 
Już grudzień,  rok prawie przeleciał nie wiadomo kiedy.

W sobotę w drogę. 
Jedziemy oglądać Christmas town. A w niedzielę zwiedzanie. Wykupiliśmy sobie roczny bilet, na Thanksgiving była promocja, drugi za pół ceny. 
Colonial Williamsburg ma bardzo dużo do zobaczenia, to odtworzona historyczna część miasta, z domami, ulicą w dawnym stylu. Byliśmy kilka razy, nigdy we wnętrzach. Jednorazowo nie ma szansy zobaczyć wszystkiego, a bilety tanie nie są. I jak masz kupić dwudniowy,  to już bardziej opłaca się roczny.
Także będzie co robić.

Witam wszystkich ciepło, aczkolwiek grudniowo.

Zaraz rozpalę w kominku i usiądziemy sobie wszyscy razem, ogrzejemy się, a popijając  różne herbatki rozgrzewające i aromatyczne, powspominamy, jak to kiedys bywalo 

Jeśli macie jakieś swoje opowieści z dzieciństwa, przedświąteczne czy świąteczne, to zapraszam do podzielenia się nimi. Nie ważne czy radosne, czy nostalgiczne, bo w każdą opowieść można wejść całym soba i tam być jako obserwator opowiadanej historii 

''Pamiętam jak napadało dużo śniegu, ulice były przykryte śniegiem a tata wziął nas na sanki. My opatuleni ciepło w żółte czapki z kołnierzem, tak ze tylko buźki bylo widac, a po boku czapki wyszyta glowa miska, gruba kurtka, rekawice, szal i wszyscy gotowi do zabawy.
Najpierw tata nas wozil tymi sankami jak przystalo na doroslego czlowieka, ale ze byl mroz i troche marzly nam palce od nog i rak, wtedy tata wymyslil zabawe, abysmy trzymaly sie mocno sanek, bo on bedzie robic takie wywijasy tymi sankami, zeby nas zrzucic z nich.
No i dopiero teraz zaczela sie zabawa na dobre, bo mimo mocnego trzymania się, pisków i okrzyków radości, prawie nigdy nam się nie udało utrzymać, wszyscy się śmiali włącznie z tata, a na naszych buziach byla radosc i czerwone puldaski (policzki).
Mimo, ze mroz się wzmagał, wieczór nadchodził wielkimi krokami, to chcieliśmy zostać jak najdłużej i udowodnić, ze się nie damy zrzucić. Raz sie udalo, to potem tata wsiadł na sanki, a były to mocne, żelazne sanki, robione jeszcze przez dziadka, tylko gora byla z mocnych , twardych desek.wiec my z ledwością dalismy rade ruszyć sanki z miejsca, no ale jak ruszyly, bo tata sie odepchnal, to nie było już tak źle.
Raz tylko udało nam się wywrócić sanki z tata, ale do dzisiaj nie wiem, czy to była nasza zasługa, czy też tata dal nam szanse satysfakcji, kończąc zabawę i zagnania nas do domu.
Było co opowiadać i mamie i dziadkom, oj bylo...  ''

Zapraszam do Waszych opowieści z dzieciństwa, do kubka gorącej herbaty i kominka - Powspominamy sobie razem dzisiaj 


P.S. Nas ubierała babcia 

Ale się wczułam w Twoją opowieść...taka ciepła, rodzinna i radosna. Fajnie, że się podzieliłaś. Wspomnienia są potrzebne, bo wtedy jeszcze mocniej zaczynamy czuć więź i wracają uczucia. Też mam wspomnienie związane z sankami.
Pamiętam, że mama coś robiła - może nawet to było przed samymi świętami...? Tato zabrał mnie na sanki. Śniegu było sporo, ale górka z której zjeżdżaliśmy na samym końcu miała spory pas czarnej ziemi, bo tam przebiegały jakieś rury grzewcze. Mój tato mówił - nie martw się ja wyhamuję, ale się przeliczył. Zaliczyliśmy klasyczny "lot". Najpierw ja wyskoczyłam z sanek a zaraz za mną tato, który na szczęście przeleciał nade mną. Wróciliśmy do domu upaprani w czarnym błocie i to oboje. Mama była w szoku, bo za oknem biało a po nas zimy nie było widać

Wstawilam czajnik na gaz, zeby zaparzyć kwiaty czarnego bzu w porcelanowym czajniczku i weszłam na WZ...
Przeciez zawsze slysze jak woda się zagotuje, zanim zacznie gwizdać...
Nie tym razem
Tak mnie wciągnęła opowieść Smakosi, ze nic nie slyszalam , wiecej, nawet byłam zdziwiona, co to za hałasy o tej porze.... no i biegiem wyłączyć gaz w kuchni hahha.
Tak to jest, opowieści i wspomnienia mają cos magicznego w sobie, ze automatycznie wchodzimy w świat wyobraźni, i o wszystkim zapominamy i to właśnie lubię 
Dziekuje Smakosiu za piękne i na pewno niezapomniane wspomnienia 

Co tam błoto, ważne że Wy cali i zdrowi.
Mamy zawsze miały trudniej - musiały nasze ubranka doprać albo nawet cerować po takich przygodach.
Jak to fajnie było dzieckiem być, czekać na sanki, ślizgawki czy lodowiska na stawach i większych kałużach.
Ojcowie dla córek zawsze są najlepszymi kumplami, bo pozwalają na więcej szaleństw niż nadopiekuńcze Mamy.

Babcia nigdy mnie nie ubierała, rzadko Mama /bo ja siama/ więc byłam wyjątkowo zahartowana i niewiele miałam dni 'chorobowych w szkole

Świąteczne wspomnienia mam głównie choinkowe - jej zapach, kłujące igiełki, czasami podpalone gałązki od świeczek /ozdobnych, kolorowych/ lub zimnych ogni.
Najpierw przygotowania: łańcuchy klejone z kolorowego papieru i orzechy zawijane w sreberka /jak u świstaka / z opakowań czekoladowych.
Po zmianie adresu na blokowy, zmieniliśmy i choinkę, na plastikową - ubrana ślicznie, zamiast świeczek ozdobne lampioniki elektryczne i ... wielki zawód w oczach dziecka .
Prawie płakałam gdy zobaczyłam małe niby drzewko stojące na podłodze. Ustawiliśmy je na niskiej ławie - ciut lepiej, ale wciąż nie było to To, na co czekałam. I stał się cud, Gwiazdka /czyli starsza Siostra/ przyniosła pięknego świerka, który został zamówiony ale nieodebrany z bazarku. Ubraliśmy i jego,
i wtedy świętowaliśmy z 2ma choinkami:
*piękną, wysoką aż do sufitu, ustawioną w pokoju 'stołowym;
**ładną, przeniesioną do pokoju dla Gości.
Radość w oczach dzieci i szczęście w sercach dorosłych zagościły przy stole wigilijnym /lata 70te chyba / a ciepełko domowe i zapach potraw, ciast, ciasteczek /wtedy pieczonych 'hurtowo/ wypełniły mieszkanie i klatkę schodową .
A sanki, właściwie sanie, były normalką, nam nigdy nie brakowało śniegu i czasu na jazdy, mini-kuligi i lepienie bałwanów. Było tak, jak w Narnii - biało, mroźnie i pięknie.
I tego piękna, uroku natury, Wszystkim życzę

Jej, jaka urocza ta opowieść. Wczułam się mocno

Smosiu,dzięki Twoim wspomnieniom uruchomiłas i moje jakże podobne 

Ja co prawda się nie przeprowadzałam,a bynajmniej nie w dzieciństwie ale reszta podobna. Robótki ręczne typu orzechy włoskie zawijane w ''zlotko'',papierowe łańcuchy czy ciasteczka na choinkę to zawsze ja i brat. O drzewko dbał tata. Co roku woził z lasu pachnącego świerka,którego stroiliśmy o 6:00 rano w Wigilię.Dzień wcześniej rodzic go ''obrobił''by mógł wejść do stojaka. Pozapinał lampki a potem już my wieńczyliśmy dzieło. Mama krzątała się po kuchni przygotowując świąteczne smakołyki.Po ozdobieniu choinki,zaraz szłam jej pomagać.Uwielbiałam kręcić mak,ten ogólny zapach i atmosferę. W wannie od 2-3 dni pływały dwa karpie.Nie mogliśmy się na nie napatrzeć. Potem jakimś dziwnym trafem,ciach i ich nie było ,by w końcu spotkać je na stole w odmienionej postaci  Po wieczerzy dziadziuś zaczynał śpiewać ''Wśród nocnej ciszy'' a my wszyscy się dołączaliśmy. Nazajutrz szliśmy rano do kościoła,potem w gości do cioci (babci córka) która tego dnia miała urodziny. A więc świętowaliśmy podwójnie,a nawet potrójnie,bo córka cioci w Wigilię miałą urodziny i imieniny.Pamiętam jak płakała,że to niesprawiedliwe bo dostaje tylko jeden prezent 
Po obiedzie szliśmy rzucać się śnieżkami,ale był ubaw.Szkoda,że te czasy minłęy bezpowrotnie. Teraz też jest fajnie,ale jednak to nie to,choćby dlatego,że nie ma już śniegu,nie jest się dzieckiem ,no i wszystko juz tak nie smakuje jak kiedyś,bo tego na codzień nie było. Dlatego karpia czy zupę grzybową z uszkami robię tylko raz w roku,by poczuć tą wyjątkowość ...

Piękne miałaś święta - chce się powiedzieć, że takie wzorcowe. Jej, jak miło się to czyta

 Twoja opowieść z sankami też bardzo fajna. U nas tata urządzał kuligi. Połowa dzieciaków z naszej miejscowości doczepialo swe sanki, kto źle doczepił został z resztą na poboczu  A jak byliśmy jeszcze mniejsi, tak 6 lat może, to doczepilismy do sanek naszego psa Remika, braliśmy długi kijek a na nim na sznurku powiesiliśmy parówkę. Remik gonił za przysmakiem a my z bratem uciecha z jazdy na sankach  Oczywiście nagroda w końcu została skonsumowana, dzielny piesek  Dziś sobie tego w ogóle nie wyobrażam, dziecko na sankach, a powozi pies, w dodatku na ulicy, toz to szok. No ale kiedyś było zupełnie inaczej, aut na wsi jak na lekarstwo. Zjeżdżało się więc z górki na pazurki, niejednokrotnie lądując w rowie a właściwie w zaspie  Oprócz sanek zjeżdżało się też na worku z sianem, też było bajera. Albo chodziło po lodzie na środku jeziora.. Dziś aż mnie ciary po plecach przechodzą na samo wspomnienie, no ale wtedy były zimy i mróz trzaskał aż miło. Zahartowalismy się, mało się chorowało, a ile razy buzię nacierali śniegiem by się rozgrzać, tak rozgrzać, po tym mrozie. Oj wspomnienia, jakże wspaniałe jesteście...

Dokladnie tak Goplano, nacieralo sie sniegiem nie tylko buzki ale i zmarznięte ręce czy nogi, bo nawet letnia woda parzyla niemiłosiernie 

Najbardziej mi sie podobala opowieść o doczepieniu do sanek psa, a przed nim parówka na kijku, no na to bym nigdy nie wpadła 

Masz rację,  dobrobyt niejako zabił oczekiwanie.
Teraz, w tym roku, to nawet nie ma kiedy świętować - bo wszystko w weekend. I w człowieka za wiele jedzenia nie wejdzie. Niby lepiej dla zdrowia, że przestaliśmy się objadać, jemy bardziej świadomie,  ale chwilami trochę żal tego nie jedz, bo na święta  i potem jedz, bo się zepsuje... U mnie niewiele się psuje, wiele rzeczy odpuściłam,  staram się zrobić ile jesteśmy w stanie zjeść.

Ale, żeby mieć namiastke tego ze wspomnień uszka robię tylko raz w roku, do tego rodzinnie.

Dlatego tak cieszy mnie amerykańskie świętowanie oczekiwania. 
Moje radio w samochodzie ustawione na kanał z piosenkami świątecznymi,  czekam na te które lubię najbardziej,  na jedną z ulubionych jeszcze nie trafiłam.  

Moja szopka wystawiona, niby nic a cieszy.

Ekkore śliczna ta szopka :)

Czekamy jednak na Twoje świąteczne wspomnienia z dzieciństwa, które dobrze zapamiętałas 

No i nie zawiodłam się na Twoich wspomnieniach Goplano :)
Dreszcze mi przeszly jak opowiadalas o dziadziusiu, wszystko widzialam oczami wyobrazni :)
My też zawsze kilka pierniczków robiliśmy z dziurka, żeby móc potem je zawiesić na choince.
Przypomnialo mi sie, ze tez byla tradycja dekorowania choinki w dniu Wigilii, nie predzej.
Pamietam , ze nie mogliśmy się doczekać ubierania choinki, tym bardziej, ze najpierw tata zakładał lampki na choinkę a dopiero potem, my zawieszalismy bombki pod jego czujnym okiem, a więc te duże najpierw na dole choinki, a te najmniejsze, najwyżej. Reszta była dowolna, a więc pierniczki, ozdoby choinkowe typu pajacyk, czy inne, no i wata na gałązkach symbolizująca śnieg obowiązkowa, a na końcu, lameta i uwielbiany przeze mnie włos anielski, bez tego dla mnie choinka była niedokończona i nieładna 

Goplano każdy z nas wewnątrz, jest nadal dzieckiem, tylko trzeba dotknąć odpowiedniej struny  Pozdrawiam :)

Tak Goplano, jak i u nas - jedzenia aż brzuszki pękały, śpiewy w domu lub na pasterce i radość z każdego drobiazgu znalezionego pod choinką.
A uszka czy karp i pierogi kapuściano-grzybowe, zupa grzybowa z makaronem wstążki /obowiązkowo wstążki, nie wiem dlaczego/ tylko na wigilię.
Piękne to były zwyczaje, teraz już z wygodnictwa zapominane.

Wow! Dzięki Tobie Smosiu, od razu wróciły mi zapomniane wspomnienia 
Pamiętam te łańcuchy klejone z wycinanek, to byla zabawa. Jednak orzechy, to malowaliśmy srebrna farbka plakatowa, a tata delikatnie wbijał małego gwoździka w takiego orzecha i mozna bylo zamontowac nitkę i powiesić na choince 
Podobnie jak Ty mieliśmy zawsze żywą choinkę z lasu, jednak szybko igły gubiła i było zawsze pełno tego na dywanie, a choinka nie była już tak atrakcyjna, jak na początku :/ 
Dlatego jak pierwszy raz kupiono sztuczna choinke, to moja reakcja była całkowicie odmienna od Twojej, bo bardzo sie ucieszylam, ze w koncu nie ''wyłysieje'' tak szybko i nie kłuje w palce 

Hmmm...jak to dobrze, ze opowiadacie o tamtych latach, bo to nasuwa nowe wspomnienia, a raczej stare, tylko wygrzebuje je z dalekiego zakątka 

Nadiu ta piękna świerkowa choinka była 1szą i chyba ostatnią żywą, przez igły wbijane w dywan, z trudem wyciągane /odkurzanie nie zawsze pomagało/.

Tak to ze wspomnieniami bywa, gdzieś ulatują, zmieniają kształt, z czasem je ubarwiamy i 'lukrujemy jak ciasta na Święta.
Ważne by mieć ich jak najwięcej i zachować w pamięci te najpiękniejsze, najważniejsze.

U mnie w domu zawsze była sztuczna choinka. Plus darmowe gałęzie z dołu choinek, przynoszone z miejsc, gdzie sprzedawali. W wazonie z wodą,   ubrane bombkami.

W swoim dorosłym życiu raz miałam żywą choinkę,  potem wybieranie igieł z dywanu było koszmarem,  odkurzacz nie chciał wessac.

Amerykańskie sztuczne choinki kupuje się już ze światełkami,  także jak ktoś nie chce bombek, to ma gotową choinkę, tylko złożyć i połączyć kable. Wszystkie światełka, na choince czy do dekoracji luzem, mają z jednej strony wtyczkę do kontaktu, a z drugiej gniazdko, żeby następny segment dołączyć. 
Zdjęcie jest z poprzednich lat. Krzaki i kolumny są połączone światełka do światełek, w sumie 6 zestawów. 
Garaż był na osobnym przedłużaczu,

Ciekawa jestem Ekkore jak to jest, ze choinki są sprzedawane wraz ze światełkami, to co, gdy światełka sie przepala? Wtedy następuje zakup nowej choinki?

Zdjecie jak zwykle cudne 

U nas choinka na dywanie nigdy nie stała, tylko na "surowej" podłodze właśnie z tego powodu. Tata zorganizował by choinka miała co pić, tzn pod spodem miała wodę. Zresztą zwyczajowo stała do Trzech Króli i potem na podpałkę..
A wracając jeszcze do Wigilii, bo to głównie z nią mam najwiecej wspomnień, to u nas na Pasterkę się nigdy nie chodziło, tylko na pierwszą poranną Mszę w Boże Narodzenie. Na Pasterce byłam ledwo 3x z mężowskim i na tym stanęło..

U nas Pasterka, to był przywilej, no i dziecięca kalkulacja 
Po Wigilii i tak dosc dlugo sie siedzialo, więc co szkodzi posiedzieć ciut dłużej i pojsc do kosciola a potem spać i całe pierwsze święto jest dla Ciebie, bo nie musisz isc do kosciola, od samego rana do samego wieczora, taki komfort dziecięcy mozna powiedziec  
Jednak ja lubilam Pasterki dlatego, ze byla przed msza wielka cisza, wszystko wystrojone choinkami, swiatelkami i ozdobami, a za chwile ksiądz wchodził, organista zaczal grac, a cały Kościół śpiewał kolędę BOG SIE RODZI.....to brzmiało jak magia, wszyscy głośno śpiewali, tak z serca, ciarki przechodziły po plecach i czuc bylo wszedzie jednoczenie się ludzi...to bylo piekne 

Mnie zawsze ciarki przechodziły na Pasterce. Kolędy miały inny wymiar. Zresztą mają do dzisiaj, nie słucham przed Wigilią,  to jest zarezerwowane na ten jedyny w roku dzień jako początek (co innego piosenki w radiu, one nud są kolędami).
Przestałam chodzić,  chyba w pierwszym roku małżeństwa był mój ostatni raz, gdy zemdlałam- za dużo zapachów,  za duszno, za gorąco. 
Nie chciałam nikomu robić kłopotów swoją osobą.

Tak, w takim tłumie i w tak gorącej atmosferze można stracić przytomność.
Nasz kościół gotycki, bardzo wysoki, więc powietrza nigdy, nikomu w nim nie brakowało.

Ja tez mdlałam w kościele, ale jako dziecko. Faktycznie było dużo ludzi, duszno a człowiek bał się wyjść z kościoła i nabrać troche oddechu 

Goplano
W mieszkaniu zastawionym segmentami i wersalkami wyboru nie było - stała w rogu, blisko kaloryfera a dywan lub wykładzina /nie pamiętam już/ sięgał aż do okien.
Pasterki odpuściłam sobie dopiero tutaj - musiałabym dreptać lub jechać do sąsiedniej wsi lub do miasta.
Lata lecą, więc takie spacery, często po oblodzonej drodze już nie dla mnie a jazda samochodem po wigilijnym 'kompociku zabroniona

To prawda Smosiu 

2 grudnia
ja dalej w magicznym nastroju, w który wprowadziła nas Nadia. Chciałoby się tak usiąść przy kominku, rozmarzyć i czekać do gwiazdki... Niestety obowiązki wzywają. Jak sobie pomyślę o myciu okien to już mi słabo  Póki co na dzień dobry zapraszam na sniadanie. Dzis serwuję świeże bułeczki z pastą z makreli, do tego kubek korzennej herbatki 

Obowiązki nie zając nie uciekną 
Zawsze możesz sobie zaplanować 1 tylko okno dziennie, to mdlosci mina 
Ale też tym jednym oknem mozesz oszukac swoja podswiadomosc, bo wiadomo, ze najgorzej sie za cos zabrac. A jak już się zabierzesz za mycie jednego okna, to potem chęci same przychodzą na umycie drugiego. Najgorzej się zabrać za cos, a potem jak juz wprowadzimy lokomotywę w ruch , to pedzi, ze az milo 

Goplano czekam na Twoje wspomnienia, nie wykręcisz się oknami 

Piątek, piąteczek, piąteluniek Jupi!!!
Tydzień wydaje mi się krótki, bo dużo się działo i zleciał mi baaardzo szybko. Mam jeszcze sporo do zrobienia więc dziś planuję zakasać rękawy.
W pracy też jest dużo zajęć i głowa zajęta organizacyjnie. Ale jeszcze trochę, jeszcze trochę...byle do świąt
Za oknem chłodek. na szczęście nie pada. Zostawiam gorącą herbatę i zapalam świeczkę.
Dobrego dnia

Witam w chłodnawy piątek :)

Dziekuje dziewczyny, ze usiadlyscie ze mna przy kominku i zaczely sie nieśmiałe wspomnienia przedświąteczne.
Mam nadzieje, ze wiecej gawędziarek do nas dolaczy, nie tylko tych naszych kawiarenkowych, ale i tych które czytają, zapraszamy, miejsca się znajdzie dla wszystkich i zachęcam do podzielenia się swoja historia z dziecinstwa, swoimi wspomnieniami, a może czymś zupełnie innym, zaskakującym? 

A na zachętę i początek nowego dnia stawiam imbryczek z herbatka z kwiatów czarnego bzu działa ona na odpornosc, napotnie, antywirusowo, usmierza bol, w tym ból głowy, przyspiesza przemianę materii, rozrzedza katar, działa wykrztuśnie, ale przede wszystkim ma piękny zapach i smak - Zapraszam serdecznie 

Skoro zrobiło się tak świątecznie, to może włączymy sobie RMF Classic? Fajnie teraz grają
https://www.rmfon.pl/play,7#p

Swietny pomysl Smakosiu!  Troche muzyki bardzo sie przyda.
Akurat trafilam na Queen :)

Ile wspomnień ze świętami, zimą. 
Moje najwcześniejsze wspomnienia są związane z tatą- wróci czy nie wróci na święta. Jak rzeki zamarzły wcześniej,  zimowali zagranicą. 
Ake jak wrócił to zapach pomarańczy i czekolady był wszędzie. 

Poza tym święta to rodzynki, kubańskie pomarańcze i szynka z puszki.

Poza tym ozdoby choinkowe, robione co roku nowe, bo ważne było robienie.

Jak śnieg spadł to oczywiście górka - mieliśmy za blokiem hałdę ziemi, pozostałą z budowy, co roku wykorzystywana do upadłego. Mokre spodnie, rękawiczki,  buty - komu to przeszkadzało? I potem rozbieranie niemalże w drzwiach, żeby nie roznieść doczepionego śniegi po domu. I nogi na grzejniku.
Druga górka była w szkole, większa wyższa,  ale też bardziej niebezpieczna,  bo z pozostałościami po budowie- uzbrojony beton z wystającymi prętami. Niby na tą część nie wolno było nam chodzić,  tylko zjeżdżać po równym stoku - ale wiadomo jak to z zakazami, gdy mama nie widzi.

Na choince zawsze były orzechy,  jabłka. 
No i szklane bombki, wszystkie ręcznie,  znaczy ustami, dmuchane. 
Do dziś mam mamy kolekcję kształtów w Polsce. I chyba po mamie zostało mi to upodobanie do zbierania figurek, kształtów.  Moje są plastikowe, ze względu na koty.

Oczywiście choinka zawsze ubierana w Wigilię,  gdy wszystko wysprzątane i gotowe do ostatecznego przygotowywania wieczerzy. 
Tak było w moim dzieciństwie,  tak było przez całe polskie życie. 
W Stanach, po pierwszym okresie świątecznym,  gdy nasze okna i balkon były ciemne, bez dekoracji,  a zaraz po nowym roku wszystko zniknęło z otoczenia,   od następnego roku już dostosowaliśmy się do lokalnych zwyczajów.
Które bardzo polubiłam,  o czym pisałam.

Wiadomo, dlatego my też choinkę teraz zdobimy wcześniej, niż kiedyś to robiono 

No prosze jakie wspaniałe wspomnienia 

Przypomnialo mi sie, ze też chodziliśmy na górkę, zaraz po drugiej stronie ulicy był zrobiony wykop pod fundament jakiegoś domu i tam dzieciaki zrobiły sobie 3 zjazdy (zjezdzalo sie do srodka tego wykopu). Wykop był w kształcie kwadratu, więc na rogu jednego było najbardziej ślisko, i tam najczęściej zjeżdżały dzieciaki, ktore sie nie baly, potem była obok dla średniaków a nastepna dla początkujących 

Dziękuję za Wasze wspomnienia, dzięki temu moje się uruchamiają, nieco zakurzone 

Chyba na wszystkie nas tak działa,  lawina wspomnień,  wywołana Waszymi wspomnieniami. I następne,  następne...

Jest dokładnie tak, jak napisałaś -  odkopujemy lekko zakurzone ale jednak ciągle żywe wspomnienia. 
Mowa była o pomarańczach i mandarynkach. Oj taaaaak. Mandarynki po dziś dzień są częścią świąt 

No wyjelas mi to z ust Smakosiu 

Ale to jest właśnie fajne, takie zakurzone wspomnienia znowu stają się żywe 

Jabłuszka!! były, specjalnie odkładane te śliczne, niezbyt duże.
Takie cukrowe 'koronkowe i kolorowe ozdoby też musiały być, tak samo jak soplowe cukierki.
Aż gałązki uginały się pod ciężarem tych pyszności.
Cukierki do podjadania zawieszaliśmy - znikały 1sze, potem orzechy i jabłka na końcu

Cukierki zawsze pierwsze znikały. Było frajdą znaleźć te najbardziej ukryte. I jeszcze w ulubionym smaku. 
Teraz nie wieszam już,  każdy może wziąć z miski.

Cukierki były specjalne, czekoladowe, nietykalne, ale i tak w niedługim czasie zostawały tylko starannie zawinięte papierki, żeby nikt nic nie podejrzewał 

Też próbowaliśmy jabłko powiesić, ale galazka się ugięła, i pach na podłogę, a zaraz za nim bombka, więc zrezygnowaliśmy z wieszania jabłek 

Oj, widać nie miałaś sprawności harcerskiej /Sobieradek Terenowy / - jabłuszka zawieszałam tuż przy pniu drzewka, tam gałązki są grubsze i jabłko udźwigną
Im dalej od pieńka, tym lżejsze słodycze i ozdoby muszą wisieć.

Teraz to logiczne  Ale po tym incydencie, to zabroniono nam wieszania jabłek na choince, sa pierniczki, cukierki - chociaż cukierki zawsze były zawieszane pod ścisłym nadzorem, wiadoma rzecz 

Dobry wieczór :)
I nie wiem kiedy dzień zleciał, trochę ogarnęłam kuchnię i pranie, mopowanie też zaliczone.
Czytam i widzę, że mamy podobne wspomnienia, dekorowanie i pakowanie prezentów, biesiady i kolędowanie.
A pasterki pamiętacie?? kościół zapchany aż do przedsionków i wesołe kolędowanie, nieraz zbyt wesołe .
'Cicha noc zawsze na rozgrzewkę strun głosowych, a potem 'lista przebojów najpiękniejszych, skocznych i wzruszających też.
Długo wierzyłam, że śpiewamy tylko polskie kolędy, jak to dziecko co poza PL świata nie widziało. Piękna 'Cicha noc' jednak jest zapożyczona od Niemców .

Wstąpiłam tu bo Alman nie widzę i zaczynam martwić się :(

Radio mam ustawione i słucham, łapię te świąteczne klimaty.
Dzięki Smakosiu za przypomnienie.

Spokojnej i dobrej, przespanej nocy

Oryginał po niemiecku,  ale nie z Niemiec a z Austrii. Kawałek od Salzburga,  byłam z grupami w Oberndorf, gdzie powstała.

No prosze, co kilka glow, to nie jedna, zawsze mozna wiecej sie dowiedziec 

Dzięki, to bardziej mi pasuje - Austriacy wg mnie, to tacy milsi Niemcy /pracują po to by żyć, a nie odwrotnie /.
Nie będę tego rozgłaszać u nas, nie będę radości odbierać rodzince niemiecko-bawarskiej, pewnie kłóciliby się ze mną a ja mam już dość kłótni...

To region bardzo nadgraniczny. Bawarczycy i Austriacy są bardzo zbliżeni do siebie mentalnie. Mogliby tworzyć wspólną nację,  Bawarczykom bliżej do Austriaków niż Niemców. Ale to moje osobiste odczucie i doświadczenia. 
Kolęda jednak jest od Franza Józefa.
Za to Niemcy mają jedno z piękniejszych sanktuariow maryjnych, nie tak daleko od granicy.

Bawarczyków znam dość dobrze /jak w rodzinie/, Austriaków bardziej z opowiadań i widzę 1ną wspólną cechę - są katolikami.
Bawaria wielbi piwo, mnóstwo go wypijają, wymyślne, regionalne i smaczne.
A. to winiarze, często pędzą własne pyszne winka domowe.
Zawsze zapas trzymają w lodówce, dla siebie i gości

Bawarczycy gościnni, ale od - do, nie przepadają za obcymi.
Austria jest bardziej otwarta i przyjazna.

Tez sie zastanawialam co sie stalo z Alman? Mam nadzieje, ze to tylko brak czasu a nie brak zdrowia 

Nie może zalogować się ?? czy już nie chce z nami gadać
Taki lajf, jak mawiają młodzi - pełen niespodzianek.

Mam nadzieję, że wstąpisz tutaj i opowiesz co słychać /dzisiaj widziałam takie nakrycie głowy, fajne na zimę co nie /.

Pozdrawiam i na seans filmowy pędzę

Alman przyjdzie na pewno, jak tylko bedzie mogla 

A jaki seans filmowy? 

Filmy z płyt - liczyłam na kolejną część 'Piratów , ale jak zwykle wypadło coś innego i wieczór zleciał na muzyce z lat 60tych /stars'y mają takie cykle/.

W międzyczasie eM omal nie przepłacił za odtwarzacz cd, na raty - na czas interweniowałam i budżet domowy uratowałam
Trzeba uważać, zwłaszcza teraz, w gorączce przedświątecznej.

"Piratów kolejnych dzisiaj obejrzę

Witam sobotnio 
Jej, jak mii dobrze  Nie musiałam się zrywać wcześnie, leżałam i rozmyślałam o tym, jak zaplanuję sobie dzień. Teraz muzyka z RMF Classic, kawka małe światło na stoliku. Cisza za oknem i póki co jeszcze ciemno. 
Wczoraj musiałam zostać w pracy ciut dłużej przez to nie zrobiłam zakupów więc trzeba będzie dzisiaj pomaszerować. 
Czytałam Wasze wspomnienia i kiedy wspominałyście o cukierkowych soplach przypomniała mi się moja sytuacja. 
Było już dobrze po świętach, kiedy przy śmietniku stanął wyschnięty świerk. Jako dziecko szybko wypatrzyłam, że nie jest taki całkiem goły i nie mogłam wyjść ze zdumienia, że ciągle wiszą na nim cukierkowe sople. Z jednej strony niesamowity fart a z drugiej wstyd przed zabieraniem czegoś, co nie moje i na dodatek stoi obok śmietnika.  Co ja się wtedy nakombinowalam. Wewnętrzną walkę wygrała chęć żeby je zdjąć i tak się stało. Nitki były poplątane więc czatowalam czy ktoś nie idzie i z doskoku zdejmowałem po jednym.  Dziś nie pamiętam czy o tym opowiedziałam w domu, ale utkwiło mi, że wówczas czułam się tak, jakbym znalazła górę pieniędzy 
Dobrego dnia 

Az dziwne, ze ktos wyrzucil słodkie sople wraz z choinka. 
Chyba nikt by obok takiej choinki, nie przeszedł obojętnie 

Pewnie to była jakaś rodzina bez dzieci. 
Teraz się czuję rozgrzeszona, z tego, że ograbilam czyjeś "śmieci"  

Dobrze, że nie zostałaś przyłapana - Rodzice mieliby ograniczone prawa rodzicielskie, albo i gorzej ...

Witam sobotnio :)

Wyobraźcie sobie, ze wczoraj przyjechała do mnie koleżanka z zywa choinka, a właściwie świerkiem, co za radość  
Świerk nie za duży i nie za mały, taki w sam raz. Trzeba go teraz włożyć do jakiegoś wiaderka, i tak jak ktos wspomnial, nawodnic, czego nigdy nie robiłam - Widzicie ile rzeczy można się dowiedzieć, jak każdy się odezwie, powspomina, rozmarzy się 
Dostałam to jako prezent urodzinowy, po raz trzeci z rzędu, a ja jej dałam malutka choineczkę, też żywa w doniczce, ze światełkami :)
Ponadto dała mi kilka nici do szycia, jakieś stare pokoleniowe projekty sukienek i kawalek materialu  To wszystko dlatego, ze dowiedziala sie, ze zaczelam szyc. Wczoraj tez pol dnia obrabiałam resztę firan i zasłon hihi wciągnęło mnie ;)

Na sam koniec wysle Wam cos co wczoraj dostalam w smsie 

Mała historia dla drogich Ci ludzi!

Dwóch podróżujących aniołów zatrzymało się, aby spędzić noc w domu zamożnej rodziny.
Rodzina była niedobra i nie pozwoliła aniołom odpocząć w ich pokoju gościnnym .

Zamiast tego dostali nocleg w zimnej piwnicy. Kiedy położyli się na twardej podłodze, starszy anioł zauważył dziurę w ścianie i naprawił ją.
Kiedy młodszy anioł zapytał dlaczego to zrobił , starszy anioł odpowiedział: „Rzeczy nie zawsze są tym, czym się wydają”.

Następnej nocy odpoczywali w domu bardzo biednego, ale gościnnego rolnika i jego żony. Po podzieleniu się z nimi tym, co mieli do jedzenia , gospodarze pozwolili im spać w ich łóżku, i spali dobrze.

Następnego dnia słońce wzeszło po niebie, anioły zastały rolnika i jego żonę we łzach. Ich jedyna krowa, której mleko stanowiło ich jedyny dochód, leżała martwa na polu.

Młodszy anioł rozgniewał się i zapytał starszego anioła, jak mógł na to pozwolić?
- Pierwszy człowiek miał wszystko, ale i tak mu pomogłeś - powiedział oskarżycielsko. „Druga rodzina miała mało i pozwoliłeś krowie umrzeć”.

„Rzeczy nie zawsze są takie, na jakie wyglądają” - powiedział starszy anioł. „Kiedy odpoczywaliśmy w zimnej piwnicy dużego domu, zauważyłem, że w tej dziurze w ścianie było złoto. Ponieważ właściciel miał obsesję na punkcie chciwości i nie chciał się dzielić swoim szczęśliwym losem , wiec uszczelniłem ścianę, aby nie mógł już tego robić.” Żeby nie mógł znaleźć tego złota.

Kiedy wczoraj spaliśmy w łóżku rolnika, anioł śmierci przyszedł po żonę. Zamiast tego dałem mu krowę.

Rzeczy nie zawsze są takie, na jakie wyglądają ”.

Czasami tak właśnie się dzieje, gdy rzeczy nie okazują się takie, jak widzimy W DANYM MOMENCIE .
Kiedy masz wiarę, to wszystko co jedynie musisz zrobić, - to ufać, że każdy wynik jest dla Ciebie korzystny. A rezultat
Możesz nie od razu zauważyć, Zobaczysz to jak minie trochę czasu ...

Niektórzy ludzie wchodzą do naszego życia i szybko odchodzą. ..
A Niektórzy ludzie zostają przyjaciółmi i zostają w naszym sercu trochę dłużej ...,
pozostawiając ślady w naszych sercach ...,
jesteśmy bardzo podobni, bo zaprzyjaźniliśmy się !!

Wczoraj - to historia.
Jutro - jest tajemnicą.
Dzisiejszy dzień - jest darem.
Dlatego dzień dzisiejszy jest również nazywany - : obecny.

Myślę, że to jest wyjątkowe ...,
A tak w ogóle to : - żyj i ciesz się każdą chwilą ...
Bo , - To nie jest próba generalna!

Weź tego małego anioła i trzymaj go blisko siebie. JEST TWOIM ANIOŁEM STRÓŻEM - WYSŁANY, - ABY CZUWAĆ NAD NAMI


Miłego dnia i Alman czekamy na Ciebie 

Ja mam swojego Anioła stróża, opiekę boskiej rodziny.
Co było nie tak w moim życiu,  nie tak jak oczekiwałam, miało zawsze jakiś cel, który było widać w perspektywie czasu.
Było ustrzezeniem przed złym i problemami czy było lekcją cierpliwości i pokory.

Mądre i piękne opowieści i sentencje - każdy ma swojego Anioła, ale czasami i on nie poradzi, nie nadużywajmy więc Jego cierpliwości.

Ja od urodzenia Anioła mam, jak każde niewinne dziecko, mam nadzieję że nie obarczam GO za bardzo /uważam na siebie i już nie ryzykuję jak kiedyś, za młodu/.
Nie raz, nie dwa Jego 'skrzydła uchroniły mnie przed nieszczęściem, za co jestem bardzo wdzięczna, co doceniam i staram się przekazywać dalej ...

No to w drogę dzisiaj. Pogoda spłata nam figla, miało być bez deszczu, a już leje. Niby ma się skończyć do popołudnia, więc światełka powinniśmy zobaczyć. 
Będziemy chodzić na przedstawienia,  jest ich sporo, dopiero wieczorne, na lodzie ma być na zewnątrz. No i zapalanie światełek jako przedstawienie. A na karuzelach nie muszę tym razem.

Kochanym Barbarkom, Basiom, Basieńkom składam serdeczne życzenia w dniu ich święta, zeby byly mocne, silne, zdrowe, a jednocześnie delikatne, piekne i kobiece. Oczywiście spełnienia najskrytszych marzeń, i co tylko chcecie, niech dzisiaj się dzieje 

Alman dla Ciebie szczególne życzenia, oprócz tych powyżej, zebys byla zdrowa, ogrodowa i czesciej zagladala do naszego zakątka, siedząc z nami przy kominku i snując niesamowite opowieści - Wszystkiego najlepszego! 

Wszystkiego najlepszego   balu udanego i humorku dobrego, dzisiaj
i zawsze.
Wasze zdrowie Basie, Basieńki i Alman

Najlepsze życzenia dla wszystkich solenizantek.
Alman 100 lat!


Moje nogi.
Byliśmy w parku od 12 (otwarcie) do 19.30.
Na początku lało,  ale ludziom to kompletnie nie przeszkadzało. 
A potem było tylko więcej ludzi...
Chodziliśmy od przedstawienia na przedstawienie, wszystkie super, każde w innym stylu. Wszystkie oparte na piosenkach świątecznych. 

Jako bonus do rocznego biletu była gorąca czekolada, to dla męża, wypił obie oraz 10 dolarów zniżki do zakupów. Ja mam kubek, który już poprzednim razem mnie urzekł a mąż wybrał szklaną bombkę. 
I jeszcze ozdoby choinkowe w gratisie.

Hotel mamy ten sam co poprzednio. I ostatni raz. Wcześniej było w porządku. 
Teraz dostaliśmy najpierw pokój śmierdzący petami, pobity zlew.
Zmienili nam, jest dużo lepiej niż w tej norze, ale w porównaniu do poprzedniego pobytu nie jest pozytywnie. 
Aż dziwne, że w jednym hotelu, który dobrze wygląda z zewnątrz można mieć tyle kategorii.

Dzisiaj pospalismy, jak nigdy. Trzeba się zaraz zbierać na zwiedzanie. Ile zobaczymy nasze, reszta następnym razem.

Jeszcze dopiszę. 
Jedliśmy wczoraj o barbarzyńskiej porze, koło 21.
Bo mąż się uparł na meksyk, a przy hotelu,  kilka minut spaceru jest bardzo dobra restauracja. 
Teoretycznie mogliśmy zjeść w parku (może następnym razem tak zrobimy), ale tam jedzenie fastfoodowe i drogie. I jeszcze doliczają prowizję od transakcji, co moim zdaniem nie jest w porządku,  przy cenach biletów.
Ale nie o tym.
Zamówiliśmy margarity w wersji monster - pół litra drinka.
Była margarita z prickle pear, to owoc kaktusa, kwaskowaty w smaku, bardzo czerwony.
Już piliśmy taką margarite, ale była z sokiem, kolor był ledwie różowy. Tu było zmiksowane puree,  z drobinkami i pestkami. Ale to było dobre.

Jak pięknie :)

Alman i wszystkie Basie, Basieńki  życzę zdrowia w ogromnej ilości, niech każdy dzień przynosi uśmiech i radość

Witajcie poniedziałkowo 
Noc miałam trochę niespokojną. Pewnie dlatego, że stresuje się pracą. Przede mną dwa trudniejsze dni. Potem trochę odetchnę. Później jeszcze będzie trudno 19 i 20 grudnia. Niby wiem, że na wiele rzeczy nie mam wpływu ale i tak człowiek się denerwuje czy trzeba czy nie....
Pogoda słaba. Zapowiadają deszcz i miejscami może być ślisko więc uważajcie. 
Dobrego startu w nowy tydzień 

Witam poniedziałkowo :)
i wesoło, bo Święta już blisko.
Dzisiaj chyba okno kuchenne ubiorę świątecznie, jeśli dam radę - w planach obiadowych rury nadziewane mięsem i pieczarkami a one zajmują sporo czasu.
Mikołajki jutro - czas na słodkości domowe.
*Może jabłecznik Krystyny /nawet pigwę mogę dodać jak gabigold, mam zapas świeżej/.
** Pleśniak skubany albo ... wiewiórkę, taka dobra a dawno jej nie piekłam.
Rmf kolęduje pięknie
Udanego dnia i fajnego tygodnia nam życzę :)

Na nerwy najlepsze są małe radości i słodkie przysmaki.
Spokojnie, szkoda zdrowia i radochy magicznej, ja swoje nerwy zagryzam słodyczami.

Witam. O rany, nie było mnie zaledwie 4 dni, a Wy już tyle "natworzyłyście", poczytam później. Dziękuję za troskę. Pisałam, że mam w planie badania i wizyty lekarskie, stąd moja nieobecność na usprawiedliwienie. Moje wyniki? jestem jakimś ewenementem medycznym... to zdanie lekarza, choroby atakują mnie znienacka, nawet bezobjawowo, różne, a potem w zaskakującym tempie ustępują lub się wycofują. Och, życie, a ja bohaterka, biorę wszystko na klatę myśląc, że to po coś, że może za kogoś, więc niech tak będzie.
Basią nie jestem, nawet na trzecie, ale za życzenia dziękuję.
Też życzę wszystkim Basiom wszystkiego najlepszego, a szczególnie Basialis, która nie zagląda do kawiarenki, ale może podczytuje.
No to trzymajcie się zdrowo.

Rzeczywiscie Alman, przecież Ty Alicja jesteś 

Nie wiem dlaczego tak wyszło, ale jak sama piszesz wszystko jest po cos, więc życzenia przyjmij, bo widocznie tak ma być 

Ciesze sie, ze jestes juz z nami i ze badania wychodzą dobrze, a choroby szybko uciekają od Ciebie, to wspaniala wiadomosc  Pozdrawiam :)

Ja myślałam,  że to urodziny Alman, bo że Alicja to wiedziałam. 

Życzeń nigdy za dużo...

A ja pomyślałam o:
ważnych badaniach i ich wynikach
* rocznicy lub innym święcie rodzinnym
** albo wcale nie jest Alicją i wkręciła mnie
Zdrowia nigdy za wiele więc przyjmij szczere życzenia i czekaj aż się spełnią

No, to sprawa załatwiona -Alman czeka na spełnienie życzeń  

A wiewiórka to jakie to ciasto, aż mnie zaciekawiło :)

Wiewiorka to ciasto. Zwane też dziadem, salcesonem. Ostatnio słyszałam ciasto włoskie. 
To placek z jabłkami,  orzechami,  to podstawa. Czasami z rodzynkami i / albo żurawiną. Z racji jabłek jest długo wilgotne. 
Ja bardzo je lubię,  jedyna robota to skroić jabłka w "trójkąciki" (czyli na osemki i potem w plasterki).

Dziekuje za wyjasnienie :)

Wiewiórka ma wiele nazw /ja ją piekłam daaawno temu jako wiewiórkę właśnie/:
przepisów i nazw jest sporo - różnice minimalne /ilość oleju, cukru i miodu, sody czy proszku do pieczenia/.
Przepis z sieci, ze stronki która która pewnie już nie istnieje ;(
Jeżeli ktoś ciekawy, to wkleję go tutaj.

Ja jestem ciekawa :)

Dobra, poszperam w zeszycie i wklepię przepis

Dopisano 2022-12-6 9:3:27:

Smosiu dziękuję za przepis na wiewiórkę, bardzo fajne ciasto, i takie nawet świąteczne :)
Dobrze, ze napisalas czy zauważyłam ten wpisany przepis, bo jednak jak się cos przeczyta, a potem do tego dopisuje, to juz sie nie wyswietla, ze cos dopisano.

Dziekuje jeszcze raz i w przyszłości wypróbuję, a na razie sobie wpisze do zeszytu 

Drobiazg
Polecam w każdej wersji - z polewą lub bez.
Masz rację - gdyby polewę lub posypkę białą dodać to wyjdzie taka jakby ośnieżona, świąteczna

Wklepałam 'wiewiórkę, zauważyłaś czy zaginęła w akcji mikołajowej?

Smacznego :)

Kolejny tydzień rozpoczęty. 

Alman ja wiem, że to żadna pociecha czy poprawa jakości życia,  ale lepiej mieć zdiagnozowane choroby bez objawów,  zawsze to szansa na wczesne stadium niż diagnozowanie z objawami, które nie pasują do żadnej choroby na podstawie badań. 
Rozpoznany wróg, to nie wróg. Jest szansa na walkę. A inaczej to miotanie się. 
Oczywiście najlepiej nie mieć żadnej z opcji i cieszyć się dobrym zdrowiem bez leków jak najdłużej. Tyle, że im więcej lat, to rzadszy luksus.

Wróciliśmy wczoraj wieczorem do domu. Bardzo się cieszę na roczny bilet.
Wczoraj udało nam się zwiedzić pałac gubernatora, drukarnię i rymarnie. To super, że nie musisz się spieszyć,  żeby zobaczyć jak najwięcej w ramach dziennego biletu, możesz posłuchać informacji,  pogadać. 
Lunch jedliśmy w restauracji stylizowanej na XVIII wieczną,  z menu z tamtego okresu.
Byliśmy o 12 tam, zapisaliśmy się na listę i na stolik czekaliśmy półtora godziny, nie był to problem, bo w trakcie zwiedzaliśmy. Restaurację otwierali o 11.30. Podobno ludzie czekają w kolejce od 10. Byłoby mi szkoda czasu. Gdy była nasza kolej do wejścia do środka,  lista robiła przerwę na pół godziny, żeby dodać kolejnych oczekujących. Nie ma wcześniejszej rezerwacji stolika, tylko ta lista. 
Jedzenie najtańsze nie było,  porcje w stosunku do ceny małe (porównując do standardowych przerośniętych porcji), choć wystarczające do uczucia sytosci. Powiem,  że wolę tak. 
Jedliśmy przepyszną wołowinę, tzw sztukę mięsa we własnym sosie, do tego puree ziemniaczane i fasolka zielona z całymi małymi marchewkami. Jakie to było dobre, miałam ochotę wylizać talerz. Przepis z 1770 lat (nie pamiętam dokładnie,  wszystko było opisane w menu).
Na następne razy będzie noga kaczki, placek ziemniaczono cebulowy z jabłkami,  potrawki z kurczaka, wszystko brzmiało smakowicie.

Najwięcej czasu zajął nam Pałac Gubernatora. Obeszłam cały ogród,  mieli szczaw, czego jeszcze nie spotkałam w Stanach. 
Poza tym okromne kapusty, jarmuz, brokuły,  zioła. Podobno te warzywa wykorzystują w restauracjach (są dwie), wypytam się następnym razem. Bo wiem, że nie mają imprez z jedzeniem wewnątrz pałacu. 
Wczoraj pałacowa kuchnia robiła czekolady od podstaw,  zaczynając od mielenia w moździerzu ziaren kakaowych.
Czekolada twarda była bez cukru, ale robili też czekoladę do picia (nie przy nas, nie wiem czy dla publiczności, czy tylko dla przebranych pracowników), do tego mielili cukier z wielkiej głowy. 

Kilka zdjęć z dnia wczorajszego.

Oj ta wołowina to mnie zaciekawiła
1770 lat" i taka soczysta, smaczna

A tak serio - oni w tych USA mają chyba jakieś kompleksy, ciągle odliczają, datują i podkreślają swoją młodą /jak dla nas/ tradycję.
Czasami lepiej nie mieć tradycji i żyć bez jej ciężaru na barkach
Fotki super, dzięki :)

Dlatego, że mają tak krótką historię,  szanują każdy jej element, dbają,  upamiętniają.  To jest akurat dobre.

Gorzej jest z ich kompleksem narodowościowym,  to sprawdzanie pochodzenia, testy, skąd pochodziła rodzina, jaką mieszanką są. 
A co za różnica,  człowiek jest człowiek, bez względu ma mieszankę krwi.

Faktycznie, mogliby odpuścić sobie badanie 'korzeni, przecież nie jesteśmy stadem do hodowli?? chyba...
Jeszcze gorsze jest podejście do nowych, 1sze pokolenie osadników ma przerąbane - polonusi potrafią być okropni.
Może lepiej 'udawać Greka

Kazdy moglby sobie takie badania sam porobić, jakby byl zainteresowany np. gdyby chciał szukać swoich korzeni od dziada pradziada. Ale to jakby chcial podkreślam, a nie obowiązkowo.

To prawda, czlowiek to czlowiek, nie ważne czy czarny, bialy czy niebieski, ważne co ma w sercu 

Witam późnym popołudniem w poniedziałek :)

U nas choinka już przystrojona, lampki zawieszone, udekorowane i zupelnie inaczej wyglada.
Zrobiło się jakby cieplej, spokojniej i klimatycznie 

Dzisiaj moja przyjaciółka ma urodziny, wiec zyje tym dniem, sami rozumiecie :)
W tym dniu urodziła się również moja babcia, która bardzo kochałam, ale jej już nie ma wśród nas, ale są za to ciepłe wspomnienia 

Zaczelam robic ciepłe skarpety dla syna, wczoraj właśnie przyszła zamówiona włóczka.
Maja byc luzne, tak, żeby można nałożyć je na dodatkowe skarpety  
A zima do nas podchodzi, skrada się powoli i być może w niedzielę spadnie pierwszy, jakiś tam symboliczny śnieg, więc trzeba szybciej machać tymi drutami 

Pozdrawiam wszystkich ciepło i miłego wieczorku życzę 

Tylko nitki nie zasupłaj, przy skarpetach o to nie trudno.

A to jest co chwile, nawet szydełko poszło w ruch, bo gdzies zgubilam oczko, i ze skarpetek na moment, zrobiły się ponczochy, gdzie łapało się oczko 

Witam wtorkowo
Wpadłam tylko zostawić gorącą herbatę i mapę pogodową. Dziś mam pełne ręce "roboty" więc zmykam.
Fajnego, mikołajkowego dnia

Witam mikołajkowo
i deszczowo. W nocy chyba padał nawet śnieg, tyle by trasę mikołajową pobielić.
Leniwy poranek i plany - obiad, deser dla dużych dzieci i drobne prezenty dla nas.
Miałam obiad 2wudniowy, ale rury mięsno-grzybowo-ogórkowe /ogórki z selerem bardzo pasowały do szynki i pieczarek , polecam/ wyszły tak smaczne, że znikły dzisiaj rano. Trudno - zamieszam coś nowego.
Nie mam pomysłu, to może zjemy coś 'na mieście??, ale dzisiaj pewnie wszędzie będą tłumy, które nas odstraszą.
Poza tym ok, porządki, my i kociarnia.
Można odgrzebywać zakurzone filmy świąteczne, zaparzyć coś aromatycznego i cieszyć się długimi wieczorami w domu.
Dużo zdrówka i lepszej pogody życzę nam Wszystkim

Witam Mikołajkowo  

Czy kochani byliście grzeczni?
Nie widze....
Nie slysze...
No to teraz już wiem, ze nie za bardzo 
Ale moze Mikolaj sie zlituje, jak wypucujesz ladnie buty, i cos tam włoży do tego butka 
Moja córka to wczoraj pucowała kozaki długie aż do nieba i ze skóry specjalna wazelina do skóry. Ja mowie, nie masz co tak czyścić tych butów, bo to wszystko zależy czy byłaś grzeczna  Nawet nie drgnela,ale za chwile powiedziała, ze w takim razie, to ona może wyczyścić jeszcze jedna pare 

W każdym razie u nas Mikołaj już był i zdradzę Wam tylko, ze maz dostal ''ksiege'' krzyżówek na lepsza pamiec, bo ciągle o czymś zapomina, a na osłodę jajko niespodziankę i krówki, które uwielbia 

Pochwalcie się co u Was, czy cos dostalyście czy byłyście niegrzeczne, tak jak ja 

Życzę przyjemnych Mikołajek i radosnego wtorku 

P.S.Widzialam, ze prognoza pogody dzisiaj nie specjalna, bo deszczowo, ale życzę słońca w sercu - buziole 

Witam. Wygląda na to, że nie byłam grzeczna...Mikołaj do mnie nie przyszedł... buuuu...
Muszę się poprawić do następnego roku.
Krówki uwielbiam i podjadam 2 dziennie, bo mimo, że wydałam zakaz ich kupowania, to M i tak co jakiś czas je przynosi... ciekawa jestem mojego poziomu cukru... A krzyżówki to moja ulubiona rozrywka, tylko gorzej ze wzrokiem już. Ja lubię Jolki i mam cały zapas miesięczników, zgromadzonych do rozwiązywania, bo to nie tylko trzeba znać odpowiedź, ale jeszcze trafić gdzie wpisać... taka trudność podwójna.
Pogoda jak wszędzie, szaro i ponuro, ponoć ma padać deszcz.
Ja dziś mam w planie zrobić gołąbki postne na Wigilię i zamrozić. Zawsze robiłam z kaszą gryczaną i grzybami wg naszej Alidab /pychota/, w tym roku zrobię z kuskusem i pieczarkami, no i w kapuście włoskiej. Wolę na gołąbki kapustę białą, tą specjalną, spłaszczoną, ale w tym roku dla odmiany zrobię z włoską /osobiście za nią nie przepadam, ale... taki kaprys/.

Trzymajcie się zdrowo i radośnie nastrajajcie się na święta.
Aha, upiekłam ciasteczka na kefirze, nic specjalnego, ale do kawy można pochrupać.

Alman Ty jesteś gospodyni z prawdziwego zdarzenia, az slinka m popłynęła na myśl o gołąbkach a ciasteczka na kefirze wygladaja oblednie smakowicie 

Czekaj cierpliwie na Swietego Mikolaja on juz biegnie tylko troche czasu ma mało. Jak nie zdazy to oczekuj go w przyszłym roku z podwójnym prezentem A na razie troche duchowych prezentów dostaniesz 

Tak to bywa z Mikołajem, nie zawsze docenia nasze starania
Jak to ze starszym, zapracowanym panem bywa.
Za dużo ma na głowie.
Ja wyszperałam pyszności czekoladowe i śliwkowe /też w czekoladzie/.
I schab w lodówce znalazłam, co najbardziej mnie ucieszyło bo to prosty i lekki obiad - upiekłam cały i może do tego frytki lub tylko domowe buraczki lub ogórki słoiczkowe.
Winko nam w sobotę podrzucił, ale już poszło przy niedzieli i tych emocjach sportowych /'niby człowiek wiedział, a jednam się łudził'/.
Dzisiaj możemy już tylko piwko-wać.

Miłego wieczoru i ślę zapytanie: gdzie jest Goplana i dlaczego nie chwali się prezentami??
Ja dzisiaj chyba wreszcie ostatnie wybryki pirackie pooglądam, to moja ulubiona część.

Goplana nie może wejść na forum, bo jej sie nie wyswietla, jak na razie :(

mam to samo na komórce, ale na laptopie normalnie działa

Hohoho, Mikołaj nadchodzi.. albo już był. 

My w tym roku nie robiliśmy sobie specjalnych prezentów na Mikołaja. 
Ale zamówiliśmy karton wina, a z nim karafkę (zwaną decanterem) oraz dwa kieliszki kryształowe,  były do zamówienia. 
To chyba nie najgorszy prezent.
A dzieciom damy kasę,  niech sobie kupią co im potrzeba, jakieś drobiazgi.

Wczoraj byłam długo w pracy. Baby się rozgadały. Całkiem miłe popołudnie. 
Może na święta pójdziemy do moich pracodawców. Może,  bo z ich (znaczy Amerykanów) zapraszaniem to różnie bywa,  często jest grzecznościowe,  ot tak rzucone bez późniejszej realizacji. Zważywszy,  że wolne będzie tylko sobota i niedziela, to wcale się nie zmartwię jak nie.
Od 19 kończy mi się laba, praca na cały etat.
Ale w tygodni przed będę miała wolne,  ze służbą u psa. To zadeklarowałam sama, żeby nie oddawali jej do psiego hotelu.

Dostałam od nich wielką szynę z kością poświąteczną. Sami wedzili.
Jakby mieli wyrzucić,  to ja coś z tego zrobię. Rok temu też dostałam, tylko tamta była miodowa, zrobiłam sałatkę makaronową potem. 
Mało jadalna, choć mięso przepyszne.
Bo strasznie słona. Tu się kupuje szynkę surową zapeklowana już,  to jest naprawdę słone. Jest w sprzedaży tylko w okresie świątecznym (Thanksgiving i Boże Narodzenie).
Ja tak kupiłam mostek,  skuszona ładnym kawałkiem,  bez sprawdzania co to zbaczy, ucieszyłam się na pastrami. Jest piekielnie słone. Nie wiem jak damy radę zjeść. Ale może reuben będzie częstym gościem. 
Albo pokroję i zrobię mięso w sosie, bez doprawiania.

Macie pomysł co zrobić z tak słonym mięsem.

Bo jest tego sporo. Wczoraj wszystko odkrajalam od kości, na kości nagotowałam wywar, żeby się nie zmarnowało. Kość ogromna, nie miałam jak podzielić, żeby zamrozić. Użyłam największego baniaka jaki posiadam. Tylko nie wiem co zrobić z tą ilością wywaru teraz. Nie wiem czy mam tyle słoików...
Nie miała baba problemu, przyjęła szynkę od pracodawców. 

Wczoraj zrobiłam na obiad medaliony z polędwiczki w sosie z gorginzola, z pieczarkami. Do tego puree z kalafiora.
Jest jeszcze na dzisiaj, dla odmiany będzie z ryżem.

Szczerze powiedziawszy nie jestem fanką takiego mięsa czy inszych szynek lux ale przyszło mi do głowy, że może warto część zmielić (pasta) i dodawać potem do różnych dań tak, jak się daje przyprawę. Przy dużych ilościach najlepiej zrobić małe porcje (saszetki) i zamrozić.

Ja zamrożę porcje po jakieś 300 g.
Mięso nadaje się do pokrojenia w kostkę,  bo nie dało się odkroić od kości,  żeby były plasterki. 
Już dwa pomysły mam. Krupnik, z szynką w kostkę oraz czosneczkowa.
Myślę o sałatce makaronowej, tylko nie wiem czy smaki się przemieszają, gdy niczego więcej nie posole, a nie bezplciowy i słony będą obok siebie.

Ja też nie jestem fanką,  mimo wszystko preferuję wygodę,  szynka bez kości uwedzona i sparzona. Sama bym nie kupiła w tej formie.
Ale darowanemu koniowi nie zagląda się w zęby...

Mam jeszcze jedną taką szynkę,  od męża z pracy. Aż się boję odpakowac, ta jest miodowa,  tym bardziej nie mam odwagi.

No Ekkore jak juz, to juz, z wielka pompa - skrzynka wina 

Jak wedzone miesko, to na mysl przychodzi mi tylko grochowka - mniam! 

Na wędzonce tak jak mówi Nadia - grochówka, albo żurek...
a taką szynkę z kością /chyba to była prawie cała noga świni/ wędził mój Tata, pamiętam, byłam wtedy jeszcze dzieckiem, bo potem to już były szyneczki sznurowane.
A ja gołąbki zrobiłam, powędrowały na tacach do zamrożenia, potem przełożę do woreczka. Oto dowód, że pracowałam i się nie leniłam. Wyszło mi 16 szt. czyli 2 tace się mrożą.

Ta co dostałam to taka właśnie cała świńska "dupka" czy raczej poldupek, do połowy nogi.
Rewelacyjna z tego byłaby taka dojrzewająca szynka, jakby miał warunki.
Parmeńska czy serrano.

 Druga, od męża z pracy waży ponad 5 kg, jest mniejsza niż ta, z mniejszą kością. 
Kość ledwie mi się zmieściła w 11 czy 12 litrowym garze, nie pamiętam już jakiej dokładnie pojemności jest, ale wielki.

Eleganckie gołębie i to po włosku - smaczne aż ślinka kapie.
Surowe mrozisz, tak?

tak Smosiu, surowe

O wow! Pożeram te golabki wzrokiem 

My zamawiamy wina regularnie, średnio co 3 miesiące,  jakby rozłożył w czasie. Bo zazwyczaj jest więcej jednorazowo i potem dłuższa przerwa, gdy zapasy nam się przerzedzaja. Większość jest po 12 sztuk w zestawie (te pojedyncze to nie kupię za taką cenę,  żeby w jeden wieczór wypić). Teraz mąż wykupił opłatę za roczną dostawę (jako, że to szkło to każda przesyłka idzie jako delikatna, kurierem, a to kosztuje),  karta kredytowa oddała nam dwa razy po 40 dolarów za zakup wina u jakiegoś winnego dystrybutora, nasz się kwalifikował, więc jak się trafi to co lubimy w dobrej cenie i z bonusami, to zamawia, postoi w garażu,  jeść nie woła. 
Te wina co przyszły teraz są właśnie z jednym z tych 40 dolarowych bonusów.

Dzień Dobry w środę 
Plucha i zawierucha, oto jaka pogoda za oknem. Mimo wszystko aura nie odbiera mi dobrego samopoczucia, bo spiro już zrobiłam. Nawet mam karpia na Wigilię. Mężowski kupił na stawach za 27 zł za kg. Sfiletowalam i czeka w zamrażalniku. Nie wyobrażałam sobie, że moglo by nie być tej ryby, a ceny w sklepie czy na bazarze mnie odstraszały. Na szczęście nieoczekiwanie sprawa sama się rozwiązała. 
Uszek jeszcze nie lepiłam i chyba nie ulepię, bo zabrakło miejsca w zamrażalniku. Zrobię więc rano 24 grudnia, bądź bedzie grzybowa z lazankami. 
Najgorsze jest to, ze zamówiłam firanki przez internet, zapłaciłam i zonk. Ani firanek, ani zwrotu pieniędzy, ani zadnego kontaktu.. Dzwonilam, meilowalam i bez rezultatu. Wygląda na to, że nic nie będzie z moich świątecznych firanek  a tak się cieszyłam, a jak widać przedwcześnie. Żałuję, ze wczesniej nie poczytałam opinii na temat tego sklepu. Sporo osób ma ten sam problem.. No cóż oszustów nie brakuje, a ja mam nauczkę 

O jesteś  Milo Cię widzieć ponownie 

Firankami się nie przejmuj, kupisz sobie o niebo lepsze, i starcza Ci na długie lata, tego jestem pewna 

Witam w  pomikołajowa środę 

Przyznać mi się tu zaraz, kto dostał wczoraj rozge? 

U mnie sie zlitowal i dostałam duże ferrero rocher, tzn. jedna taka kule, no to i tak cud, ze cokolwiek mi przypadło w udziale - Nie, to nie samochód, to słodkość z orzeszkiem w środku 

U nas jeszcze ciemno, połówek śpi a ja pisze przy ozdobnych lampkach choinkowych, wiec pisze na wyczucie bardziej niż widząc literki 
Czeka mnie jeszcze dzisiaj rano wizyta u dentysty, może dlatego Morfeusz odszedł ode mnie wcześniej niż zazwyczaj? 

Jak tam przygotowania do świąt?
Macie juz jakies pomysly nie tylko na potrawy, ale na dekoracje ?
Czekam na Wasze pomysły  

Pozdrawiam i ciepły uśmiech zostawiam 

Nie ma to jak isc do dentysty i zobaczyc ''czarny scenariusz'' swoich zębów, dodatkowo co Cię czeka jeśli ''nie'', a co Cię czeka jeśli ''tak'', włącznie z zawartością Twojego portfela.
Co powinnas zrobic, a czego nie, decyzja należy do Ciebie, ale tak naprawde to Ty nie masz w ogóle wpływu i wyboru, chyba, ze chcesz miec znowu ''czarny scenariusz''
Kochani, albo przestajecie pic kawe słodzoną,czy ubogacona przedświątecznie, rezygnujecie ze słodkości, które kuszą na każdym kroku, albo przekładacie wizytę u dentysty na bardziej depresyjny czas, jakim jest styczeń, bo wtedy już Was nic zdołować nie potrafi 
Pozdrawiam podentystycznie, a to dopiero wstep do preludium a co dalej? 

Co dalej??
Wg moich informacji albo nowa porcelana /najlepiej szwajcarska/ albo szuflada czyszczona "z siłą wodospadu"
Porcelana bardzo kosztowna, to drugie też nie za tanio.

Masz rację czas odstawić słodycze i zamówić wizytę kontrolną.

Witam
fajnie, że nas znowu więcej
Rano bieg po pieczywo. Teraz odsapnę po wczorajszym maratonie mikołajowym:
szukanie prezentów /gdzieś wcisłam słodkości i musiałam szukać/, gotowanie obiadu /upiekłam schab i frytki, buraczki moje/, zlewanie wina /niby już spowalnia pracę, ale musi jeszcze postać w balonie/ i dopiero wieczorem nagroda od 'Pirata.
Głowę mam ciężką /to wina tego młodego wina/ i chętnie pospałabym, ale te dekoracje świąteczne mnie powstrzymują.
Pomysłów nowych nie mam, stare przed domem też w tym roku sobie odpuszczę - nie chcę by mokły.
Powiesimy tylko sznury światełek na krzakach.
W domu tylko stroik zawieszę na ścianie, choinki nie będzie - są iglaki za oknem, poza zasięgiem kociarni.
Fajnego dnia :)

A rózgi nie znalazłam, pewnie koty ją ukryły, jak zacznę wymiatać kąty to ją znajdę /zasłużyłam na taką mini - zbyt soczysty język opanowałam i trudno mi z niego zrezygnować w moich 'okolicznościach przyrody/.

Witam i o zdrowie pytam.
Mikołaj zreflektował się dopiero pod wieczór, że jeszcze taka istota na ziemie jest, nie zostawił rózgi tylko czekoladki.
U mnie od wczoraj pada, niebo zasnute chmurami, szaro jakby nadchodził wieczór.
Dziś w planie mam przygotowanie warzyw do ryby po grecku. Robię tak od kilku lat, gorące wkładam do słoika, zakręcam i odwracam, a potem do lodówki. Potem zostaje już tylko usmażenie ryby.
Ryby nie kupione, ale u mnie karpia nie będzie, nie przepadamy za karpiem, no tylko ja i starszy syn jemy w galarecie, tą wersję lubimy, ale tylko my we dwoje, więc rezygnuję z niej, zwłaszcza, że cena zawrotna.
Wczoraj mąż zakupił ładny kawałek boczku surowego, wędzonego. Obsypałam go obficie kminkiem i włożyłam już do rękawa do pieczenia, nabiera smaku w lodówce, a dziś przełożę do zamrażarki. Przed świętami wyciągnę i tylko upiekę. Jest pycha.
Nie mam domu to i dekorować nie muszę, a w mieszkaniu będzie tylko mała choinka. Już chyba od 2 lat zrezygnowałam z ubierania dużej, nie mam na to siły. Ale to tuż przed świętami.
To tyle moich nowości, trzymajcie się zdrowo.

Lepiej późno jak wcale, zawsze mówię, zeby czekac, czekać i jeszcze raz czekać, bo w końcu Mikołaj jest bardzo zajęty, a czasami zapominalski 

Witam środowo
Wczoraj Mikołaja widziałam i to nawet kilka razy, ale minął mnie i poszedł do dzieci. O rzesz! Że co, że ja za stara czy jak?
Mój dzionek przeleciał w pracy - całe czternaście godzin. Robiliśmy wielką imprezę dla dzieci. Wszystko się fajnie udało więc zadanie wykonane. Teraz czas na kolejne - paczki dla bezdomnych i ubogich. Na szczęście firmy jeszcze chcą się dzielić tym, co mają więc uda się przygotować do 20 grudnia. Tylko roboty sporo więc zmykam.
Trzymajcie się zdrowo, bo idą jakieś śniegi z deszczem czy coś w tym stylu

Smakosiu do Ciebie przyjdzie Mikolaj potajemnie, i po cichutku, bo co dzieci by sobie pomyslaly, one muszą być na piedestale, a troche starsze dzieci, to tak z boczku, ale nigdy nikogo Mikołaj nie lekceważy, nigdy 

Bardzo podoba mi się to ta część charytatywna dla ubogich i biednych - bardzo piękna inicjatywa z sercem robiona 

Hello, witajcie!

Naprawa samochodu córki zamknęła się w kilkunastu dolarach. Ufff. Plus przegląd i wymiana oleju. Pojechałam ją odebrać,  a okazało się,  że za pół godziny skończą,  to już posiedziała tam.

Podzieliłam wczoraj mięso,  mam na jakieś trzy pasztety (czy raczej porcje pasztetowe, bo z jednej wyjdzie więcej foremek). Może pierwszą przygotuję już w przyszłym tygodniu, żeby wolne się nie marnowało. 
Wywar rozlałam do słoików,  mogę robić teraz zupy. Najbliższa z planowanych to krupnik. A zaraz potem kapusniak,  tyle, że ten to pewnie po nowym roku.
Bo zupy mogę gotować w weekendy, w tygodniu za długo czekania. A moje wolne godziny odchodzą w niebyt.

My karpia nie lubimy, nie nasza bajka.
Zrobię jakiegoś fileta, pewnie pstrąg albo Łosoś. Chyba, że będą jakieś inne ciekawe ryby.
Do tego Łosoś wędzony na zimno. I wystarczy.
Sałatek rybnych mój mąż nie lubi,  śledzie są drogie i niezbyt dobre. Raz kupiłam,  do dziś siedzą w zamrażalniku,  bo szkoda mi wyrzucić,  a jeść jakoś się nie chce tego.

My chyba też w tym roku zrezygnujemy z karpia i zastąpimy inna ryba, zobaczymy jak to będzie później szło. Na pewno będą śledzie albo po kaszubsku albo w oleju. Ze słodkości to raczej tylko piernik, pierniczki i zobaczymy co jeszcze...po dentyście straciłam apetyt na słodkie 

U mnie będzie sernik, jak zawsze. Może tylko zrobię dwa małe,  jeden z żurawiną,  drugi z czekoladą. Bo dla męża i córki polewa jest ważna,  a ja zdecydowanie wolę galaretkę żurawinową.  Pomyślę jeszcze.

Może wymocz te śledzie w:
winie, piwie, mineralce gazowanej z sokiem cytrynowym lub przyprawami?
Mleko też radzą zastąpić kefirem lub maślanką.
Takie porady wyczytałam w sieci

Karpia nie kupuję od dawna.
Kiedyś amur bardzo nam smakował, obowiązkowo będzie pstrąg.
Śledzie muszę wcześniej zapakować do słoja, czy do wigilii dotrwają, wątpię.
Może w tym roku ryba w sosie greckim?

Witam po 4 dniowej przerwie z powodu zepsucia się serwera :)

W koncu pojawilo sie WZ 

No kochani wstawać, wiem, ze dzisiaj niedziela i mozna sobie dluzej pospac, ale nie wiadomo jak długo będzie jeszcze chodzić ten serwer 

Nie wiem jak u Was, ale pojawia sie pomalu jakaś dziwna choroba, ze skora swedzi, najgorzej na pośladkach, potem przechodzi i w gore i w dol, ale to wszystko stopniowo.
Lekarze nie wiedza co to jest, przepisują jakies kremy, żeby się nie drapać, albo samemu można pic wapno. Robia badania krwi i na tym sie konczy.
U niektórych jest krócej a u niektórych dłużej, nawet do miesiąca. Towarzysza temu male siniaki.
Najciekawsze, ze samo przyszlo samo poszlo. 
Na razie mało się o tym słyszy, bo to sporadyczne przypadki no i jakby nie patrzeć wstydliwe, ale takie sa fakty.
Dobrze byloby sie już teraz zaopatrzyć w wapno, albo w jakieś kremy przeciw swędzeniu skóry, bo pozniej to nie wiadomo jak z tym wszystkim bedzie.O tym dowiadujemy się od znajomych tylko i wyłącznie, może jest tego i więcej, ale ja wiem o 1 przypadku w UK i jednym przypadku w Niemczech.
Podzieliłam się tym, co wiem, a co Wy zrobicie to już Wasza sprawa 

A teraz takie rzeczy przyziemne, czyli pogodowe - u nas przymroziło troszkę, ale nie ma śniegu, tylko nad ranem szron się osadza :)
No a dzisiaj o dziwo mgla sie tez pojawila :)

Jak tam dziewczyny przygotowania do świąt? 
Co słychać?

Pozdrawiam serdecznie i zycze milej niedzieli :)

Witam :)
pogodnie czyli fajnie - słonka nie ma, lekki mróz i szron, czasami śnieżek sypie i zaraz znika.
U mnie już ok, było słabo bo eM przytargał grypę 'żołądkową czyli jelitówkę.
On w miarę spokojnie ją zniósł, ja miałam gorzej ;(
Podobno probiotyki należy zażywać, ale skoro ich nie mam /nie wiem nawet co to takiego?? może pro-secco?/ to sączę mineralkę z sokiem cytrynowym, miodowe miksy też stosuję.
Wczoraj podszykowałam tylko żarełko na dziś, szykowanie świąt zawiesiłam.
Tyle czasu jeszcze, chyba zdążę a jak nie, to nie - mniej zjemy i nie wystroję domu na pstrokato.
Teraz najważniejsze są: zdrowie i wnioski urzędowe bo terminy gonią.

Fajnie, że znowu żarłokujemy
Pozdrawiam i miłej niedzieli życzę :)

Witam po przerwie. U mnie wreszcie zima, od wczoraj pada śnieg i przykrył co nieco /mam nadzieję, że wszystkie niedoróbki na mojej działce też/.
Ja też ostatnio jakoś zdrowotnie niezbyt, noga mi spuchła, chyba mam jakiś stan zapalny żył, smaruję Liotonem 1000 i bandażuję, już przechodzi chyba, do lekarza nie mam zamiaru iść, mam już ich dość.
Taką dziwną wysypkę miał właśnie mój syn młodszy, jakoś m-c temu chyba /nie rozumiem, czemu to ma być wstydliwe coś???/. Wysypka, podobna do różyczki lub innej dziecięcej, pojawiła się u niego na klatce piersiowej, potem chyba nogi i ręce. Miał do tego temperaturę 38-39 st. i gardło. Lekarka nie wiedziała co to, test covid był ujemny, dała mu jakiś lekki antybiotyk i... skierowanie do szpitala na wszelki wypadek, gdyby się pogarszało. Na szczęście się nie pogarszało, pracował gdzieś 2 tyg. zdalnie i wysypka zeszła, a temperatura też po 2 dniach.
Ja podejrzewam, że to jednak jakaś odmiana covida.
Przygotowania świąteczne przyhamowały, jakoś nie mam nastroju i świadomości, że to już za 2 tyg.

Trzymajcie się zdrowo.

Ale covid to wyszedłby mu w testach. Prędzej będzie fałszywie pozytywny niż negatywny.

Z całej tej epidemii to jedno dobre w Stanach, testują na wszelkie choroby jak już pójdziesz do lekarza.
Tyle wiem od znajomych. Bo ja sama od 2020 roku nie byłam nawet porządnie przeziębiona,  co najwyżej miałam zatkany nos, nawet bez kataru.
Tak naprawdę nigdy w życiu nie byłam testowana na żadną chorobę. 
A na covid tylko w domu, sama i ewentualnie przed wyjazdem, gdy były takie wymogi. Jeszcze nie miałam wirusa.

Alman nie ryzykuj zdrowia, idź do lekarza. 
Żebyś sobie nie narobiła kłopotu. 
Spuchnięta noga to nie przelewki.

Ekkore, wiem, jestem świadoma, ale jakby powiedział śp. Jan Nowicki - mam na to wyrąbane. Leczę się sama tzn. nogę leczę, a jeśli nie będę dłużej się pokazywać, to..... ja się nie boję jutra, niech jutro mnie się boi!

Ja też się nie boję jutra, wychodzę z założenia, że co ma być to będzie, ile przeżyłam to moje, reszta jest prezentem. 
Nie chcę żyć długo, jak mój teść, chcę odejść jak moja mama, we śnie. Ale co będzie mi dane, przyjmę z pokorą. 

Niemniej nie zamierzam ułatwiać dzieła tej z kosą.
Diagnostyka to podstawa.

Ekkore, ja liczę na to, że złego diabli nie biorą...

Nadchodzą święta,  więcej ludzi zagląda po przepisy, serwer nie wyrabia. To już standard.
Ale dobrze, że już WZ wróciło. 

Wczoraj mieliśmy służbę u psa córki,  trzeba było jeździć,  aby go wyprowadzić. Na trochę zabraliśmy go do nas, aby się wybiegał. 

Kupiłam pieczarki, trzeba przesmażyć,  grzyby namoczyc,  potem wszystko zmielic. Farsz na uszka będzie,  za tydzień lepienie.
Barszcz nastawię,  żeby jak już się narobimy zjeść trochę. 
Muszę jeszcze ryby popatrzeć,  może coś specjalnego, jak nie to mam pstrąga i łososia,  coś wybiorę. 
W tym roku święta to tylko weekend.
Mąż ma piątek i poniedziałek wolny jeszcze, ja do pracy.

Witam niedzielnie
No dziwnie jakoś tak, kiedy nie ma dostępu do WŻ Człek się przyzwyczaja. Na dodatek święta przed nami a przepisy w ulubionych. Coś tam drukowałam ale czy akurat to, co potrzebuję...?
Praca goni robotę a robota pracę i tak mijają dzionki. Dziś weekendowy luzik dla odmiany, bo nie da się tak ciągle gnać.
W nowym tygodniu dzionki rozpisane, ale nie jest źle - wszystko pod kontrolą
Byle do 21 grudnia, potem już zejdą mi z głowy stresujące rzeczy. Zostaną same przygotowania
Zawsze z Połówkiem robiliśmy sobie jakieś prezenty. W tym roku totalnie nie mamy pomysłów - ani On, ani ja. Kupiłam drobiazg i chyba na tym poprzestanę, bo na siłę nie da się wymyślić czegoś sensownego.
Szybko robi się ciemno. Mozna zapalić małe światełka, które już powiesiłam w różnych miejscach. W Leroy Merlin kupiłam maleńką choinkę, która teraz ozdabia stół. Zaczyna się robić bardzo przytulnie i nastrojowo
Obyśmy tylko byli zdrowi

Witam
Wpadłam się przywitać, bo na więcej czasu brak.
Dobrego startu w nowy tydzień

Smakosiu, znam Cię z solidności i rzetelności. Pamiętam, że ktoś rzucił hasło, byś może każdego dnia wklejała ten obrazek pogodowy i Ty się z tego wywiązujesz. Zdaję sobie sprawę z tego, że często jest to dla Ciebie uciążliwe? wszak pracujesz i rano masz na głowie dotarcie na czas do pracy, a tu jeszcze rola "pogodynki", bo nie miałoby sensu podawanie pogody na dany dzień wieczorem.
Biorąc powyższe pod uwagę apeluję, by zwolnić Smakosię z tego obowiązku.
Ja zwalniam, bo prawdę mówiąc zanim dotrę do WŻ już dawno prognozę u siebie widzę przez okno, a potem w tv.

Apelacja przyjęta
Proszę o zabranie głosu w tej sprawie:
1) Smakosiu czy dobrowolnie rezygnujesz z pełnienia funkcji pogodynki;
2) Nadia czy zgadzasz się z Alman?

Dziękuję za wklejanki pogodowe, fajne były i pożyteczne

Witam zimowo 

Napadało śniegu jak na prawdziwą zimę przystało. Żeby tak do Świąt wytrzymało to byłoby bajkowo. A teraz, no cóż trzeba się łapać za łopatę i odgarnąć.

Blisko coraz bliżej do gwiazdki, a ja jeszcze nie zrobiłam uszek, piernik zamierzam piec w środę lub w sobotę. W ogóle nie mam jakiegoś przymusu jak ostatnimi laty. Powoli wszystki robię, z myślą, najwyżej nie zrobię  Zwłaszcza, że na oba święta mamy zaproszenie. Jedynie  Wigilia będzie u nas jak co roku z resztą. Dacie wiarę, ze nigdy nigdzie wczesniej nie byłam na wieczerzy? A przepraszam, raz w 1987 z bratem i babcią u jej córki. Rodzice przebywali wtedy w sanatorium.. I powiem Wam, że to nie było to samo. Jedynie babcia była szczęśliwa, bo zjadła aż 3 talerze siemieniotki, podczas gdy my z bratem z ledwością upchnelismy po 3 łyżki.  Nawet nie podejrzewaliśmy, ze rok później to już będzie ostatna Wigilia z Mamusią... 
Od tamtej pory ja zajmuję się przygotowaniami, a od 1994 odkąd znalazłam przepis na karpia z kartki z kalendarza stał się on naszą tradycją. Rok rocznie na stole mamy Karpia doskonałego, ktory jest w moich przepisach na Wużet.
Raz jedyny w roku wszyscy na niego czekamy  W tym roku będzie u nas też Tato z Żoną, on z kolei przywiezie śledzia w śmietanie, tzn zupę śledziową. Oboje uwielbiamy, no cała reszta niekoniecznie.
Będzie piernik i sernik oraz ciasteczka orzechowe i amoniaczki. Jak widać wiele nie robię, tak aby zjeść. A teraz migiem za łopatę i odśnieżać, bo przecież jeszcze coś upichcic muszę. Tymczasem... 

Witam :)
u nas też biało. Czy odśnieżać to nie wiem, może samo zniknie?
Obiad mięsny dzisiaj muszę ugotować i nadrobić zaległości chorobowe.
Poza brakiem apetytu i osłabieniem, wszystko w porządku.
Popijam barszczyk zakwaszony octem malinowym + pieprz cytrynowy i majeranek. Za dzień lub 2a zapomnę o chorobie.
Teraz mini-obchód, uzupełnienie ptasich korytek i michy dla innych gości

Piernik, sernik to i tak sporo. A u nas musi być jeszcze makowiec, często gotowiec zawijany - taki lubimy najbardziej.
Do ciastek startuję za parę dni.

Udanego dnia i całego tygodnia

Ja to na wielu Wigiliach bywałam,  sporo wyjazdowych było, do teściów albo mojej mamy, a wcześniej do babci czy cioci. Ale zawsze przy wigilijnym stole, w domu, nigdy na wakacjach.
Jak Wielkanoc mogę odpuścić,  już byliśmy kilka razy w podróży, tak Wigilia zawsze rodzinnie.

W przyszłym roku Wielkanoc też będzie w podróży,  lecimy do Polski w Wielki Piątek. 
Jak dobrze pójdzie,  to spędzimy z rodziną,  ale też w drodze (czas trzeba podzielić pomiędzy moje rodzeństwo,  które będzie w komplecie a teścia. Dobrze, że to tylko pomiędzy Wrocławiem a Jelenią Górą).

Nasza łopata dalej stoi, jak przyszła,  zapakowana.
Kilka lat temu napadało sporo śniegu,  12 cm,  mierzyliśmy. Jedyna łopata jaką wtedy udało nam się kupić to była taka dla dzieci. Zamówiliśmy od razu normalną,  bo nie było wiadomo na jak długo śniegu starczy i czy nie spadnie nowy.
Nie spadł,  a co roku ledwie kilka centymetrów na jeden dzień jest.
W tym jest wyjątkowo ciepło. Temperatury czasami spadają nad ranem poniżej zera, ale jak słońce wzejdzie, to od razu w górę.

U nas też co roku był makowiec, za to nigdy sernika. W tym roku na życzenie domowników i Taty będzie taki zestaw. 

Sernik to u mnie zawsze tylko na Wielkanoc, a teraz mała zmiana  Wyjątkiem był makosernik ktory bardzo lubię, ale mężowski niekoniecznie. Sernik wyjadł mak zostawił 

Witam z zimowego zakątka. U mnie zima na całego, a ponieważ zaczęło obficie padać w nocy z soboty na niedzielę, gdy wszystkie służby mają wolne, to wiadomo co się dziś dzieje na drogach.
Wczoraj córka wracała i na lotnisku nie była w stanie dokopać się do samochodu, który zostawiła przed wylotem na parkingu. Parking strzeżony, ale chyba tylko z miejscem na postój, skoro nikt nie pomyślał, by też odśnieżyć dojście do samochodu.
Święta coraz bliżej, ale ja nadal nie mogę pozyskać tego nastroju, tej werwy przedświątecznej. Przydałoby się coś przysposobić już, ale... po prostu mi się nie chce. Nie rozumiem sama siebie, jestem już tak "dorosła" czy zrobiłam się leniwa? a może jedno i drugie.
Dziś zakiszę buraki, bo muszę, bo już nabyłam, więc nie będą tak leżeć.
Myślę też, ale na razie tylko myślę, nad zrobieniem makowca w cieście krucho-drożdżowym, bo super się zamraża i jest potem jak świeżo upieczony.

Jak wspominałam, Wigilia ma być w tym roku u syna. Chyba to powoduje, że nie mam nastroju świątecznego. Odkąd wyszłam za mąż, a było to bardzo, bardzo dawno temu, zawsze święta u mnie. I pamiętam, jak wszystkie moje koleżanki pakowały bety i dzieci i wyjeżdżały zawsze do swoich rodziców na "gotowe", a ja już nie miałam Mamy, więc jakoś tak wyjazd do brata i bratowej to już nie było to samo. Zostawałam więc w domu, ale bardzo im zazdrościłam. I wtedy postanowiłam, że moje dzieci muszą kiedyś mieć to, czego ja nie miałam, czyli przychodzić na "gotowe" święta dopóki będę żyła. I tego zawsze pilnowałam. Nie było mowy o tym, by coś też przygotowywały, ja "sama" wszystko.
A ponieważ mąż też nie miał już rodziców, jako najstarszy, czuł się w obowiązku zapraszać też na święta swoją siostrę i brata /potem już z rodziną/ do nas. I tak zawsze byłam urobiona po pachy, ale było rodzinnie i gwarno.
W ostatnich latach spotkania były już ograniczane tylko do dzieci i wnucząt, bo i tak było nas w sumie 12 osób. A teraz mają być święta u syna... tzn. Wigilia... jakoś sobie tego nie potrafię wyobrazić póki co.

No to się rozpisałam...
Trzymajcie się zdrowo.

Zrobiłam sobie przerwę w Waszym towarzystwie - czyli najlepszym

Chcecie czy nie mapa pogodowa (czasami) będzie. A co! Ciastami się nie chwalę, to chociaż tak zaistnieję

Cały czas słucham RMF Classic. Oczywiście powtórek muzycznych nie brakuje, ale zupełnie mi to nie przeszkadza.

W tym roku (jak w minionym) Wigilia będzie u mnie, ale my się spotykamy zaledwie w 5 osób więc to żaden wyczyn - dam radę. W pierwszy lub w drugi dzień idziemy w gości. Oczywiście też coś przygotuję. Część zakupów mam już zrobionych. Tylko nad rybami ciągle dumam. Te do ryby po grecku są w zamrażarce, ale nie mam pojęcia co do smażenia. Chętnie bym w tym roku zastąpiła karpia haibutem ale nie wiem czy uda mi się kupić przed samymi świętami. Zobaczymy... W tym roku z ciast będzie piernik i sernik z musem z mango.
U mnie nie jest tak biało, jak u Was. Trochę przyprószyło śniegiem w nocy i miejscami jeszcze leży. Chłodno.
Koniec przerwy Paaaa!

No i masz... ja tu nadopiekuńcza seniora kawiarenki martwię się o nałożony na Smakosię obowiązek, a Ona chce to robić...Smakosiu, tej przyjemności nie można Ci zatem odbierać, wycofuję swoją propozycję... tak to jest, jak się wychodzi przed szereg...
Też słucham radia Clasic, kiedy tylko wchodzę na laptopa.
Dostałam werwy, piekę makowce, przy okazji drożdżowe z owocami /jabłka, gruszki i niedobre śliwki do jedzenia/.
Trzymajcie się.

A ja się biorę za mielenie grzybów na uszka. I tak muszę je zamrozić,  ale tylko teraz mam czas, żeby to zrobić. 

A po południu służba u pracowego psa.
Miałam jeździć trzy razy, tak planowałam,  ale ta biała pięknotka nie chce iść za potrzebą,  gdy ciemno oraz na wilgotną trawę. Wczoraj patrzyła na nas jak na idiotow z werandy,  gdy staraliśmy się ją zachęcić do ekstra siku (byliśmy po 18, żeby na noc jej starczyło).
Dzisiaj też najpierw nie chciała wejść na trawę,  ale potrzeba była silniejsza.
To pojadę trochę później,  wypuszczę ją do ogrodu,  ogarnę trochę mieszkanie, bo zlew pełen i pranie po noworodku namoczone. Ale tak jest jak się wyjeżdża z dwójką małych dzieci, starasz się wyjść.  Korona mi z głowy nie spadnie jak załaduję pralkę i zmywarkę,  nie będzie kislo przynajmniej. Do środy wieczór,  to się zasmierdnie.
A potem wezmę ją, znaczy psa,  na spacer.

Alman, dzięki Tobie nie będę miała "ciśnienia" i poczucia obowiązku Zwyczajnie wpadnę rano z pogodą jak będzie taka możliwość. Dobry duszek z Ciebie, wiesz? Ja to bardzo cenię. Uściski!

Smakosiu, dobry duszek? ja? chyba Ty byłaś i jesteś tym duszkiem, ale skoro tak uważasz, nie wypada protestować... toż takie słowa to miód na moje skołatane serce.
W podzięce... lubisz ciasto drożdżowe? świeżutkie, z kruszonką, jabłkiem, gruszką i śliwką, tylko po kawałeczku dla dziewczyn, reszta dla Ciebie.

Czy ja lubię ciasto drożdżowe? Taaaaaaaaak! Nawet bardzo  Mogę za takie oddać całego torta. 
Nie ma to jak bezkarnie zajadać się drożdżakiem  Dziękuję!

oj, muszę się poprawić, bo wpadłam z tą drożdżówką zaraz po wyjęciu z piekarnika, jeszcze z papierem do pieczenia.... przepraszam.
Teraz podam już w bardziej cywilizowanej formie. Częstujcie się.

Ta Twoje drożdżowe ciasto wygląda apetycznie w każdej odsłonie 
Właśnie zrobiłam poranną kawę więc dokładam do tych pyszności. 

Kawa jak marzenie, z samiuskiego rana wypita od razu postawi na nogi 

Udanego dnia w pracy 

Za drożdżowe ja także, moze całego tortu nie oddam ale pół  Przepysznie wygląda. 

Nic nie musisz, było swojsko choć przaśnie - fajnie, po domowemu
Akurat czegoś szukałam po kawusi, kromala porywam, a masło dodałaś czy sam olej starczył?
Dziękuję

Smosiu, zgodnie z przepisem czyli sam olej, u mnie rzepakowy jak zawsze.

Dzięki ;)

Witam wtorkowo 
Ostatnio mam dużo snów, ale to chyba normalne kiedy głowa pełna myśli. 
Dziś trochę stresujący, dzień w pracy.  Będzie się dużo działo. Popołudniu zaś pojadę do rodziców i wrócę wieczorem więc wtorek umknie w mgnieniu oka. 
Oooo kawa wypita. Przechyliłam  filiżankę i się zdziwiłam. Czyżby już ktoś się do mnie przysiadł? 
Udanego dnia 

Dobry wtorek
mroźny i chyba śliski, trzeba stąpać ostrożnie.
Wczoraj jednak odwaliłam furę śniegu, z przerwą na doładowanie kawowe.
Dzisiaj ścieżki tylko posypię żwirkiem kocim, podbieram kiedy potrzebuję - nie protestują bo i tak już go nie chciały.
Mięsko samo fajne wyszło, dzisiaj dokładka i może wreszcie laba??

Fajnego, zimowego dnia życzę - cieszmy się bo tak pięknie i biało może będzie dopiero w przyszłym roku

Witam. Patrzę przez okno i...
"Na całej połaci – śnieg
W przeróżnej postaci – śnieg
Na siostry i braci
Zimowy plakacik – śnieg... śnieg...."

Fajny widok, bielusieńko, czyściutko...

Dziś imieniny obchodzi Lucja i od dziś obserwujemy, jaka będzie pogoda na następny rok. Warto zapisywać, podobno się sprawdza. Dziś pogoda na styczeń, jutro luty... itd. w Wigilię na grudzień przyszłego roku.

Wczoraj upiekłam 2 makowce w cieście krucho-drożdżowym, dziś zapakowane w papier i folię powędrowały do zamrażalnika, będą czekać na święta lub inną okazję.
Przymierzam się do ciasteczek. Zawsze na pierwszy ogień idą amoniaczki, ale okazuje się, że nie mam smalcu, a do nich musi być obok masła. Do sklepu nie chce mi się wychodzić, może znajdzie się ktoś?

Tymczasem trzymajcie się zdrowo.


Śnieg… Śnieg? Śnieg. Śnieg… Na całej połaci — śnieg, W przeróżnej postaci — śnieg, Dla sióstr i dla braci Zimowy plakacik — śnieg, śnieg.

Tekst pochodzi z https://www.tekstowo.pl/piosenka,jeremi_przybora_i_jerzy_wasowski,na_calej_polaci_snieg.htmlNa całej połaci - śnieg. W przeróżnej postaci - śnieg. Na siostry i braci Zimowy plakacik - śnieg... śnieg.

Tekst pochodzi z https://www.tekstowo.pl/piosenka,anna_maria_jopek_i_jeremi_przybora,na_calej_polaci_snieg.htmlNa całej połaci - śnieg. W przeróżnej postaci - śnieg. Na siostry i braci Zimowy plakacik - śnieg... śnieg

Tekst pochodzi z https://www.tekstowo.pl/piosenka,anna_maria_jopek_i_jeremi_przybora,na_calej_polaci_snieg.html

Nadia gdzie jesteś?
Tutaj takie piękne piosenki śpiewają dla Ciebie i dla Nas, jak na "Kabaret Starszych Panów przystało
Tęsknimy i zaczynamy martwić się, i to bardzo ...
Pozdrawiam

Czas gna nieubłaganie,  zaraz święta,  potem nowy roku, obudzimy się rok starsi.

Miałyśmy mieć jutro babską Wigilię,  takie spotkanie nim dzieci zaczną ferie (jesteśmy w różnym wieku, dzieci też pojawiały się w różnym, np moja równolatka drugą córkę urodziła w wieku 44 lat, teraz mała jest w trzeciej klasie) oraz nim przygotowania świąteczne będą w pełni. Ale gospodyni się pochorowała.  I nici ze spotkania.

Byłam wczoraj z psem na spacerze, pierwszy raz tylko z nią. Ale to frajda chodzić z psem, który umie być na smyczy. Równe tempo, równy krok.
Bentley,  pies córki jest ciężki do spacerowania. On preferuje ogródek i rzucanie piłki. Na spacerze ciągnie niemiłosiernie.

44 lata?? odważna kobieta, podziwiam.
W PL pewnie cała porodówka huczałaby od śmiechu i plotek...

Smosiu, otóż nie. Moja przyjaciółka przez wiele lat nie mogła zajść w ciążę i dopiero w wieku 44 to się niespodziewanie stało, urodziła mając 45 lat... nikt się nie śmiał... teraz właśnie została sama szczęśliwą babcią mając chyba 73 lata.

Na szczęście nikt.
Nam wmawiali, że 'stara pierwiastka to wstyd i te wywiadówki w szkole /kiedy wszystkie mamy klasowe taakie młode/.
Idzie oświecenie do PL, to cieszy

Moja mama urodziła najmłodszą siostrę niecały miesiąc przed 40 urodzinami.
Koleżanka w Polsce miała kinderniespodzianke na 42 urodziny.
Inni mieli w podobnym wieku,  na 18 stke córki,  przy czym mieli nie mieć więcej dzieci, on miał pogrypowe powikłania,  skutkujące zanikiem plemników i dodatkowo problemy sercowe. 
A tu po latach spokojnego pogodzenia się z rzeczywistością taka niespodzianka.
Dziecko urodziło się jakoś przed naszym wylotem do Stanów. 

Także późne macierzyństwo nie jest odosobnione.
 I teraz coraz bardziej popularne. 
Moim poprzedni pracodawcy zaczęli w jej wieku 38 lat i na 41 urodziny (krótko po urodziła) dostała trzecie dziecko, dziewczynka, po dwóch chłopakach.

Tak, pokolenie współczesne już inaczej podchodzi, ze zrozumieniem, do spraw "planowania rodziny.
Moi, na zadupiu  - a mieli tylko po 35 lat kiedy urodziło się najmłodsze dziecko-niespodzianka.
Idzie ku lepszemu, to daje nadzieję, że świat ma jeszcze jakąś przyszłość.

Teraz to nikogo nie dziwi. Natomiast ponad 20 lat temu kiedy ja byłam przy nadzieji to jeszcze tak. Pamiętam jak czekając w kolejce do ginekologa jedna ciężarna non stop płakała, a że siedziała przy mnie zapytałam czemu tak płacze, a ona na to "a z czego mam się cieszyć?? mam 42 lata i wnuczka 2 letniego, a to w brzuchu bedzie jego wujkiem? jakbym się w porę zorientowała w życiu bym nie dopuściła do..." Wtedy opowiedziałam jej historie wlasnej babci, urodziła ostatnie dziecko dokladnie w jej wieku. W dodatku chodziła w ciąży równocześnie z najstarszą córką. I co? I się razem wychowały. A dziś ta granica się zatarła. Coraz więcej matek rodzi po 40,choc to raczej drugie dziecko, ale i pierwsze też. Np moja kuzynka wciąż pytana przez rodzinę kiedy w końcu jakieś małe będzie, a ona na to przecież powiedziałam, że planuję na swoją 40 tkę i tak się stało. Miała dokładnie 40 i 2 miesiące. Dziś mała ma 10 lat 

Witam środowo 
Dobrze, że już bliżej do piątku  
Wczorajszy dzień trochę mnie wymęczył ale dziś powinno być spokojniej. 
Jakiś mrozik nadchodzi. Bronię się przed czapką ale trzeba będzie zmądrzeć. 
Dziś muszę zrobić listę ostatnich zakupów i powoli myśleć o pieczeniu ciasta piernikowego. Pewnie zrobię to w sobotę, bo przecież musi zmięknąć. Oj, będzie pachniało 
Dobrego dnia 

Witam :)
Dzisiaj mroźna noc i poranek, ale idzie już do nas ocieplenie więc te Święta chyba będą 'po wodzie a Wielkanoc pewnie 'na lodzie.
Nie ma rady, taki mamy klimat i trzeba z nim współpracować czyli odpowiednio ubierać się, odżywiać i dbać o kondycję.
U mnie kondycja lepsza, choć jeszcze nie-najlepsza.
Dzisiaj mam w planach obiad kombinacyjny albo odmrożony bigos czyli łatwizna.
Skompletuję sobie przepisy ciastkowe i śledziowe gdyby znowu stronka znikła, przemyślę listę zakupów i odwalę rachunki domowe by nie siedziały na głowie kiedy mam robotę w kuchni.
Pozdrawiam i kolejną kawusię stawiam

U mnie taka sama zima. Pięknie to wyglada za oknem. Ciekawe ile jeszcze potrwa taki widok 

Witam z mroźnego tym razem zakątka, bo rano było -9.
A niech mrozi, może wymrozi te wszystkie wirusy, a także kleszcze i ślimaki /działkowiec się we mnie odezwał/.
Dziś zabieram się za amoniaczki. Jakoś nie mam za wielkiej ochoty, ale zaplanowane i trzeba plan realizować.

A co się dzieje z naszą Nadią??? mam nadzieję, że ok, a tylko może prądu nie ma?
Goplana też ostatnio rzadko wpada...

Zostawiam herbatę z pigwą i udaję się w rejon kuchni. Trzymajcie się zdrowo.

No własnie, właśnie czyli 'doookładnie: gdzie jest nasza Magiczna Gospodyni spod Londyńskiej Gwiazdki
Tyle dni bez słowa i cieplutkich skarpet, szalików :((
Marzniemy tutaj tak dosłownie i tak 'duchowo.

Pozdrawiam

I u mnie poniżej zera, symboliczne -1. Przed wschodem słońca może jeszcze spaść ciut na chwilkę,  to najzimniejsza część doby.
I od soboty cały przyszły tydzień zapowiada się przymrozkowy.

Dzisiaj nastawię barszcz, bo sobota i niedziela będą uszkowe.
Właśnie dotarło do mnie, że od soboty to już za tydzień święta,  a ja nie mam buraków na drugi barszcz. Wygląda na to, że muszę dzisiaj kupić,  bo od poniedziałku pełna praca, bez wolnych godzin. 
Zaraz pora pomyśleć o śniadaniu i ruszać do psa jak się rozjaśni.

Pijecie tylko jedną kawę z ana, a potem już nic, czy w innym towarzystwie to robicie?
Ale puchy... nie ma z kim słowa zamienić, gdy człowiek oderwie się na chwilę od roboty...

Ja generalnie piję tylko z rana, chyba, że jestem gdzieś. 
A potem do pracy, jak wracam to w Polsce już przed lub po północy. 

Teraz mam niby wolne, ze służbą u psa. I mam dużo mniej czasu niż normalnie, hehehe, więcej i częściej w pracy mogę wygospodarować,  hehehe.

Zwykle 2ie lub nawet 3y.
2gą popijam w biegu, przy robocie /wtedy zasuwam jak ten osiołek w kieracie , bez zastanowienia co i dlaczego tak mi ciężko /.
Dzisiaj akurat odtajałam przed tivi /wciągnął mnie mini-serial z cyklu 'Ostatnie gwiazdy/ więc popijałam kawę z całą rodziną Newman, ich przyjaciółmi i wielbicielami, do których i ja należę.
Piękni, utalentowani, sławni, nie-biedni a jednak normalni.
Palma im nie odwaliła, życie ciężko przepracowali, swoje wycierpieli a jednak myśleli o poprawianiu świata, pomaganiu innym.
A jak kupię ekspres do kawy od Brada P. czyli de l... to chyba z nim tą 2gą będę popijać /co musimy odłożyć w czasie, może nawet na świętego nigdy, bo strasznie się ceni super-star i firma co go wynajęła/.

Spokojnej nocki

Ja mam magnifica z de longhi. Z dołączonym zbiornikiem na mleko, że sama robi cappuccino i latte. Już dwa lata.
To był nasz pierwszy prezent na 30 rocznicę ślubu. Jeszcze przed rozpoczęciem roku rocznicowego, ale w grudniu.
Generalnie chciałam kupić inny, tańszy model, ale nie dostarczyli, gdy był w promocji na black friday. To zaczęłam szukać po necie, ale było sporo drożej niż ta cena, która chciałam zapłacić. I znalazłam też obecny ekspres, z zaporową ceną,  której nie wiem czy kiedykolwiek byłabym w stanie zapłacić (w sensie pogodzić się z tak dużym wydatkiem), ale wiedziałam,  że innego nie chcę. Albo ten, albo wcale.
I za dwa tygodnie dokładnie ten ekspres pojawił się w ofercie sklepu, gdzie nie dostarczyli tego tańszego,  w sporo niższej regularnej cenie i jeszcze w promocji o 200 dolarów taniej.
Miał być nasz...

Ale gdyby był od razu w ofercie, nie widziałabym sporo wyższych cen w necie, pewnie nie zdecydowalibyśmy się kupić. 
A tak to była okazja.

Co więcej nigdy nie mieli więcej tego modelu, tylko te tańsze.

Witam :)
z Narnii - znowu dosypało nam sporo śniegu. Pięknie jest i tak właśnie być powinno. Zaraz złapię za miotłę i łopatę, może nawet bałwana ulepię ?
Teraz szybkie i pożywne śniadanie, potem trochę gimnastyki bez muzyki ;(

Czekam z nadzieją na wpis, liścik od Gwiazdki Grudniowej
Smutno tu bez Niej.

Pozdrawiam i do zajęć cięższych-domowych gnam, bo kto jak nie ja

Witam czwartkowo
Jak zwykle zaczynam pracowniczy dzień z dźwiękami z RMF Classic i jest mi wtedy duuuuużo milej Pozapalałam na parapecie lampki, lampeczki, świeczkę i patrząc za okno cieszę się, że siedzę w ciepłym pomieszczeniu. Dziś jest bardzo mroźno. Mgła zamienia się w szadź na drzewach. Odczuwalnie, kiedy szłam do pracy było minus 16 stopni. O godz. 6.30 przechodziłam obok Katedry i pomyślałam, że jeśli będzie otwarta, to wejdę się pomodlić. Drzwi ciężkie więc pchać trzeba było mocno. Były już uchylone, kiedy zobaczyłam w środku totalną ciemność i maleńkie, mrugające świeczki. Z dala wyłaniał się zarys ołtarza z dużymi świecami. To było naprawdę niesamowite. Całość podbiła nagle muzyka. Potem zaczęły wchodzić pojedyncze osoby, snując się powoli z tymi swoimi malutkimi świeczkami. Dawno się tak nie wzruszyłam... Było pięknie.

Wspomniałyście o ekspresie do kawy. Mój De Longhi (kolbowy) mimo, że skromny jest jak dla mnie the best!   Spisuje się idealnie.  Zazwyczaj piję dwie kawy - jedną przed pracą a drugą już po obiedzie. To jak nagroda za cały dzień. Uwielbiam zapach kawy

Dobrego dnia

Witam kochani czwartkowo 

Dzięki za wszystkie wpisy, tesknoty, smuteczki, radosci, za gwar jaki tu panuje, za pyszności jedzonkowe i do picia, za to, ze jestescie i się wzajemnie wspieracie 

Mnie sie zdarzylo zachorować niestety, od niedzieli leze w lozku 
Kości mnie juz bola, ale nadal jestem slaba, nawet sama kołdry nie dźwignę, niemniej jednak zaczelam juz szlafrokowac, czyli chodzić po domu w szlafroku i robić drobne czynności 
Musze nabrac sil, zeby wrocic do normalnosci. Paskudny virus położył mnie do łóżka w niedziele, i nie dosyć ze tylko spalam z przerwami na picie i toaletę, to zwykłe gotowanie w kuchni, te opary, osłabiały mnie jeszcze bardziej,  a jak chcialam zrobic sobie ryz z jablkami, to prawie bym klapla w tej kuchni i dalam sobie spokoj.
Mialam tylko bol glowy na poczatku, wysoka temperature, ktora zbita nastepnego dnia narastala, natomiast nie mialam dreszczy, bolu gardla, kataru, kaszlu i nie pocilam sie - nie moglam sie wypocic nawet pod 3 kocami i pijac lipe, herbatki z cytrynka etc. Dlatego musze do tego podejsc ostroznie, bo to musi wyjsc z organizmu, a na razie nie chce. Temperatury nie mam, czuje sie znacznie lepiej, wiec robie wpis i wracam do moich kochanych lowiecek, bo jak pasterz zachoruje, to w glowie sie kotluje hihihi

Jeszcze jedna zła informacja to 13 grudnia zmarła mojego dziadka druga zona w wieku 90 lat :(

Natomiast z dobrych wiadomości, to to, ze corka 14 grudnia miala graduation, czyli dostała dyplom ukończenia studiów i byliśmy bardzo szczęśliwi. Maz tylko pojechał, bo ja zostałam w domu niestety. A moze i dobrze, bo to bylo dosc daleko a swoje przygody tez przeżył, bo strajkowaly koleje, metro i musial jechac 4 h autokarem też z przygodami....

Cieszę się ze wracam powoli do zdrowia, dla mnie zatrzymał się czas i ped przedświąteczny, teraz tylko modlę się o siły, żeby móc w końcu zrobić za kilka dni piernik staropolski i zycze Wam duzo zdrowia i zasilajcie swój organizm w witaminę C, bo mój tego potrzebuje wyjątkowo dużo :)

U nas spadł śnieg odkąd polozylam sie do łóżka i czeka powoli topniejąc, tak ze mozna powiedziec, ze przeniedzwiedziowalam zime w uk 

Milego dnia 

Witam wszystkich, w szczególności odnalezioną zgubę. Nadia, dobrze, że już lepiej, zdrowiej szybko, wszak święta tuż, tuż.
A propos świąt - wiem, że będę, ale nastroju nadal nie czuję. Rozmawiałam z przyjaciółką i też mówi to samo.
Ja dziś piekę drugą porcję amoniaczków, bo syn poprosił, żebym zrobiła więcej.
Trochę taka zabawa z tym wycinaniem ciasteczek foremkami, maczaniem w białku i cukrze i dopiero pieczenie partiami. Ale jak trza to trza...
Jutro będzie dzień pierogowy, obiecałam M, że zrobię na obiad /u niego to zapewne będzie na wszystkie posiłki, tak przepada za nimi/.

W nocy znowu popadało i dosypało. Dziś pogoda na marzec, licząc od Lucji. Muszę zapisać co i jak.

No to zdrówka życzę, trzymajcie się.

Nadiu, dopadło Cie pewnie to paskudztwo, ale za to teraz już powinno być tylko lepiej. "Takie "szczęście w nieszczęściu", że przed świętami, bo do 24 grudnia zbierzesz siły i pozostanie Ci cieszyć się magią tych dni. Życzę z całych sił żebyś się prędko zregenerowała. Uściski

Nadia, dobrze, że zdrowiejesz.
Moją myślą było,  że dopadło Cię choróbsko,  tylko nie chciałam tego artykułować głośno. 
Cieszę się,  że powoli idzie ku lepszemu.

Gratulacje dla córki i dla Was rodziców. 
Myśmy mieli w maju uroczystość,  córka skończyła licencjat.

A wczoraj zakończyła pierwszą sesję na studiach magisterskich, z punktami za egzaminy i cały semestr na najwyższym z możliwych poziomów - GPA 4.0, wyżej nie można. 
Jestem taka dumna z niej. 

Mam dalej służbę u psa. Moi utknęli w korku, nie wrócili do domu, pojechali do rodziny (nie dziwię się,  bo tyle godzin z noworodkiem w samochodzie).
Czyli znowu będzie spacer.
Osiedle, na którym mieszkają jest ogromne, wije się i nigdy nie wiadomo, gdzie wyjedziesz, a nawigacja średnio dobrze prowadzi przez osiedla.
Wczoraj poszłam na spacer z psem, wyszłam inaczej niż myślałam,  potem poszłam ścieżką,  która od dawna mnie korciła. Wyszłabym w innej części miasta, a w zasadzie w innym mieście, bo to takie dwumiasto połączone. Skróciłam drogę przez czyjś ogródek. Gdyby nie nawigacja i punkt poruszający się w powietrzu, czyli ja przeszłabym dużo więcej, nim wiedziałabym gdzie jestem. Dużo dalej od domu.
Nie był to problem, bo zakładałam długi spacer,  nie mniej sam fakt, że nie bardzo wiem gdzie wyjdę,  działał na nerwy.
Ale dobrze,  że teraz, a nie z dwójką dzieci, jedno na rowerze,  drugie w wózku. 

Super zdolna dziewczyna, gratuluję
Spaceruj ile możesz, jak wróci maluszek to luzackie spacery z pieskiem odpadną.
Labirynt osiedlowy przeraża, a taki ogromny to nie dla mnie, nawet nawigacja by nie pomogła.
Dwoje dzieci 'zmotoryzowanych to trudne zadanie. Na szczęście dziewczynka na rowerku a chłopczyk w wózeczku, gdyby było na odwrót to chyba smycz dziecięca byłaby potrzebna albo wsparcie psa-stróża.

Nadia, gratulacje dla córki i rodziców. Super... ja już dawno wyrosłam z takich przeżyć, niebawem będę przeżywać sukcesy wnuków.