Wzbij się wysoko

                                                                                        Wzbij się wysoko

                                                      Gdy ktoś obedrze nas z piór sensu życia...
                                     połamie skrzydła wolności i radości...

                                     czujemy się jakby wszyscy odeszli...
                         jakbyśmy zostali sami... pośrodku mroku i ciszy...
                                     wśród własnych krzyków i łez...
                              lecz nie zapominajmy o tym co nadal mamy...
                            o ludziach co nadal nas kochają... potrzebują...
                               o miejscach wciąż na nas czekających...
                            i o tym ile jeszcze pięknych rzeczy się wydarzy...
                               ile lotów wśród błękitów i promieni słońca...
               Więc każdego ranka spróbujmy choć na chwilkę unieść się w górę...
                            oderwać się od ziemi i zatopić w wolności...
              Gdy skrzydła nas wciąż bolą... nie bójmy się poprosić o pomoc...
                             jeśli będziemy czegoś naprawdę pragnąć...
                          osiągniemy to wcześniej niż się spodziewaliśmy...
               A więc odkurzmy nasze szydła z pyłów bolesnych wspomnień...
                                          nabierzmy wiatru nadziei...
                        poczujmy ciepło promyka wiary i wzbijmy się wysoko...
                                wysoko w błękicie zatopmy nasze ręce...
          otulmy chmury marzeń... i z podniesioną głową lećmy ku słońcu...
                               naszemu największemu marzeniu......
                           nawet gdy oznacza ono tyle co dla Ikara...
                                                                                          Autor nieznany

Autor: ata 2006-06-22

Obserwuj autora Dodaj do ulubionych Wyślij wiadomość autorowi Drukuj

Grupy:	Twórczość

Zobacz wszystkie komentarze (1)

Janek (2006-06-22 19:25)

Tak, tylko ciężko samej/samemu, a nie zawsze "pomoc", pomoc znaczy. Czasem właśnie sama wiara nie wystarczy, wtedy potrzeba tego czegoś... Każdy inaczej TO COŚ nazywa ... miłość, ...przyjaźń, ...ręka zawsze potrzebna.
Miły wiersz , do zadumy.

Skomentuj

Inne tego autora

Zobacz wszystkie

W lewo W prawo

Podobne artykuły

Aniołku mój statekmarzen

..Jeszcze ... Janek

..Nie ptaszki, nie w klatce Janek

... skazana ... katiusza

Milosc tineczka

... lato ... katiusza

Cierpienie statekmarzen

Wiara statekmarzen

Zasady dotyczące cookies

W ramach naszej witryny stosujemy pliki cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu końcowym. Możecie Państwo dokonać w każdym czasie zmiany ustawień dotyczących cookies. Więcej szczegółów w naszej" „<% gt "Polityce Cookies” %>".

Zamknij