Spaghetti jakiego świat nie widział i to bez sosu

1. Same listki z natki pietruszki (jest przy ich odrywaniu trochę pracy) drobno posiekać.
2. Parmezan koniecznie musi być świeżo tarty, a więc kupiony w całości. Wszelkie próby z już utartym i sprzedawanym jako proszek zapakowany w plastikową torebkę, kończyły się smakowym fiaskiem (czuć plastik). Też jest z tym trochę roboty, bo parmezan to ser makabrycznie twardy, ale rezultat warty wysiłku:) Zarówno pietruchy jak i parmezanu musi być dużo, tzn. co najmniej po sporej garści na porcję.
3. Spaghetti gotujemy al dente z solą i łyżką oliwy.
4. Garnek, w którym gotuje się spaghetti, przykryć talerzami, na których będziemy jedli. Dzięki temu będą ciepłe, a to istotne przy tej potrawie. Potem akcja znacząco przyspiesza, albowiem:
5. Na ciepłe talerze szybciutko kładziemy po 1/4 kostki masła na porcję.
6. Nakładamy spaghetti prosto z wody na talerze.
7. Sypiemy parmezan (wszystko jedno ile byle dużo).
8. Sypiemy pietruchę (wszysko jedno ile byle dużo).
9. Mieszamy szybko, bo potrawa rychło stygnie, a ser i masło powinny się rozpuścić. 10. Jemy.
11. Czyścimy stół z resztek pożywienia, bo po wsypywaniu do talerzy pietruszki i parmezanu wszystko jest w nich utytłane:)

Jest to prymitywnie prosta kompozycja smaków, która mnie osobiście rzuciła na kolana