Komentarze otrzymane przez użytkownika pwyso

Shanna (2012-09-11 08:33)

Mnie najbardziej utkwil smak smazonego sera. Mama najpierw kruszyla twarog, on sobie iles tam lezal, potem smazyla go na patelni z kminkiem albo koperkiem.
Nie tak dawno kupilam twarog i probowalam zrobic taki smazony ser, ale to juz nie to samo.

A herbate z termosu do dzis uwielbiam. Jak gdzies jedziemy to ja obowiazkowo termos zabieram. Takiej herbaty nogdzie sie nie kupi:P

jajeczko (2012-08-31 15:32)

Mam dopiero 29 lat i wam wszystkim musze przyznac racje, wszystko to tez pamietam i z przerazeniem mysle co beda na talerzach mialy moje wnuki? Jesli w takim tempie ginac bedzie dzialka , warzywniak i normalne jedzenie. Wiele prob musialam podejsc zeby nauczyc moje dzieci jesc chocby pierogi, teraz naleza do niewielkiego menu normalnych rzeczy ktore jedza. Az strach..

pwyso (2012-08-27 17:00)

oj właśnie przepraszam za pomyłkę

gosia64 (2012-08-27 16:44)

Przepraszam, ze sie wtrace, ale pisze sie focaccia.

Bahati (2012-08-20 15:54)

Moje smaki dzieciństwa to maczanka (mleko gotowane z jajkami, mąką pszenną i szczyptą soli), ciasto makaronowe pieczone na kuchni opalanej drewnem oraz tak samo opiekane grube kromki chleba, które następnie smarowało się masłem i posypywało solą... oraz odsmażane ziemniaki, do których babcia podawała szklanke śmietany. Owoce prosto z sadu babci też smakowały inaczej niż dziś. Ale przede wszystkim to smaki beztroski, dzieciństwa, szaleństw i zabawy. Dziś podane tak samo, z tych samych (i takich samych) składników to nie byłoby już to, tak jak dla mojej mamy to już nie są smaki dieciństwa, tak samo smaki moich dzieci to już nie to samo. Mimo wszystko dla nich kromka chleba z dżemem ze śliwek z babcinego ogródka, którą w czasie wakacji można zjeść, siedząc na drzewie, to znacznie więcej niż wszystkie moje opowieści :) I to mi sie podoba, choć przemijanie to nie jest mój ulubiony element życia :)

anulkaD (2012-08-20 15:31)

BO teraz liczy sie ilośc,nie jakośc .moi znajomi maja ferme świń,dostaja na "receptę"specjalne leki,nie wiem jak to nazwać nawet po którym owe świnki urosna im w 3 miesiące,natomiast rolnik,srednio 6 miesiecy hoduje świniaka.i tak jest z drobiem i wszystkim innym.szkoda-naszego zdrowia przede wszystkim..

dagusia_29 (2012-08-20 14:51)

To że cierpimy na nadmiar to fakt. Ale co z tego jeśli owoce i warzywa nie mają tego smaku. Ostatnio wszyscy pisali że truskawki kwaśne w sezonie, a co dopiero te po sezonie. niby można kupić wszystko cały rok ale jakość jest coraz gorsza. Wszędobylska chemia niszczy smak i jakość. Wędlinyyy och ja pamiętam jak kiedyś mi smakowały były pyszne chcoć nie tanie pamiętam.

anulkaD (2012-08-20 14:29)

kiedys to i parówki smakowały ,bo były tylko od czasu do czasu,na kartki,teraz cierpimy na nadmiar wszystkiego.pamietam jak babcia na niedziele piekła ciasto jablecznik-(teraz szumnie nazywany ,tartą czy jeszcze jakąś obco brzmiąca nazwą),zapach wanilii(nie cuku wanilLINowego)unosil sie po domu az do wieczora,teraz to nawet jabłka smakuja inaczej...

pwyso (2012-08-19 19:05)

Najbardziej mi brakuje wędlin które można było usmażyć na patelni, z cebulką, grzybami, itp bo przecież te obecne chlapią na całą kuchnię

Wkn (2012-08-18 16:39)

Aj, prawdę piszesz. Nie miałam co prawda możliwości w dzieciństwie rozsmakować się w babcinych kuchniach (jedna mieszkała na wsi na drugim końcu Polski i zwyczajnie się u niej nie bywało, a druga mieszkała już w mieście), ale pamiętam czasy pustych sklepowych półek. Aż zadziwiające, że wszystko wtedy jakoś lepiej smakowało, i ser żółty w jednym jedyniutkim gatunku, jaki w miastach można było dostać i sery żółtopomarańczowe w podłużnych kartonach, po które stało się pod kościołem, żeby z darów dostać. I banany oraz pomarańcze, które czasem zbierało się z ulicy, gdy spadły z ciężarówki, na którą trafiały prosto ze statku, a potem jechały nie wiadomo gdzie, a na pewno nie do sklepów, w których kupowali je zwykli zjadacze chleba. I nawet powidła z małych żółtych śliwek, których teraz nikt nie zauważa i rozdeptuje z obrzydzeniem. Słonina też jakby lepsze skwarki dawała niż teraz. Wszystko się zmieniło jakoś...

Yarn (2012-08-18 14:57)

To też mój smak z dzieciństwa, choć tereny na których się wychowałam nic wspólnego z kulturą żydowską nie miały. Miałam nawet mały dzieciecy walek do ciasta którym wałkowałam ciasto na macę, a potem na blachę pieca. Mace jadło się z gęstą śmietaną albo masłem i solą, czasami samą.

kaszkaj (2012-08-18 13:52)

Wiem o czym mówisz,mi też brakuje tych smaków.Pamiętam wakacje na wsi u babci i te proste,pyszne jedzenie.Obiad-stół wystawiony przed domem,a na nim młode ziemniaki(rano wykopane z pola) okraszone smażoną cebulą i boczkiem,a do tego podawane w głębokich talerzach zsiadłe mleko,które było tak gęste,że można je było kroić nożem.Tego smaku nie zapomnę chyba nigdy.

Weron!ka (2012-08-17 17:57)

ja też takie jadałam w dziecieństwie jak zostawało ciasto z pierogów to dawałam na blachę pieca kaflowego w kuchni. Jutro będę u mamy kleić pierogi więć napewno znów je zjem :)

pwyso (2012-08-17 16:50)

masz rację, trzeba ciasto mocno potraktować widelcem

mint (2012-08-17 16:42)

Ja proponowalabym wiecej "nakluc" widelcem, bedzie " wygodniej" jesc  

- maca kupiona w sklepie , a ponizej na slodko, bardzo smaczna, to juz wyrob domowy , na bazie sklepowej /karmel, czekolada i rozne orzech/.